Apology, An - Hangnail

It’s hard to take the blame, but sometimes credit’s due.

It’s easier to rearrange what’s wrong from what is true.

The focus is not on you.

What part I could have had.

I’m sorry if I messed things up, I wasn’t meaning to.

And I realize now it doesn’t matter how.

I’m responsible for my actions and yours are up to you,

and I realize now I can’t be the judge.

If only I can see the wrong you’ve done,

then the wrong should be on me.

The circumstantial disagreements that we face,

are better when the truth about them doesn’t get misplaced.

My senseless rational kicks in and takes control.

The words I spoke are said

and done they’re meaningless the same.

Het is moeilijk om de schuld op zich te nemen, maar soms is het een eer.

Het is gemakkelijker om te herschikken wat er mis is van wat waar is.

De focus ligt niet op jou.

Welk deel had ik kunnen hebben.

Het spijt me als ik dingen heb verprutst, dat was niet mijn bedoeling.

En ik realiseer me nu dat het niet uitmaakt hoe.

Ik ben verantwoordelijk voor mijn acties en de jouwe is aan jou,

en ik realiseer me nu dat ik niet de rechter kan zijn.

Als ik het verkeerde kan zien dat je hebt gedaan,

dan zou het fout aan mij moeten liggen.

De indirecte meningsverschillen waarmee we worden geconfronteerd,

zijn beter als de waarheid over hen niet misplaatst raakt.

Mijn zinloze rationele komt in actie en neemt de controle over.

De woorden die ik sprak, worden gezegd

en klaar zijn ze zinloos hetzelfde.