Mourner's Parade - Hangman's Chair

Every scars of my skin start to bleed

Stone as a fuck I m tryin to go deep

Creeping like frost under my spine

The sun is turning black for the last time

Blood turn to wine

Something divine

Dirt and filth

Blood is dripping

It s time for me

To let them cry in

Death death death for the others

I m kicking again throug the fire

Deadmen are walking throug the town

No more chances so let it down

Hit me harder

On and on

Mourners s parade is crawling down there

It is so calm before the storm

Acid rain is burning devil s horns

Look at the strange carnival split in

Death on my tongu

Like a cloud of locust twisting

The city is burning

I m still losing

All the feelings

Bcoming nothing

No more human

No more human

Cut my flesh crush

My bones in your hands

Deads are walking throug the tombs

Feeding mourners s open wounds

The gates are open down there

And let escape a lament from nowhere

The road is screaming under

The lazy steps of the mourners

The road is screaming under

The blackest tears of mother

Mark the last words on a black stone

Dry the river bring me back home

I m crawling down there

Alle littekens van mijn huid beginnen te bloeden

Stone as a fuck Ik probeer diep te gaan

Kruipt als ijs onder mijn rug

De zon wordt voor de laatste keer zwart

Bloed verandert in wijn

Iets goddelijks

Vuil en vuil

Er druppelt bloed

Het is tijd voor mij

Om ze in te laten huilen

Dood dood dood voor de anderen

Ik schop weer door het vuur

Dode mannen lopen door de stad

Geen kansen meer, dus laat het liggen

Sla me harder

Aan en aan

De parade van de rouwenden kruipt daar beneden

Het is zo kalm voor de storm

Zure regen is brandende duivelshoorns

Kijk naar het vreemde carnaval dat in tweeën is gedeeld

Dood op mijn tong

Als een wolk van sprinkhanen die draaien

De stad staat in brand

Ik verlies nog steeds

Alle gevoelens

Niets komend

Geen mens meer

Geen mens meer

Snijd mijn vlees crush

Mijn botten in jouw handen

Doden lopen door de graven

De open wonden van rouwenden voeden

De poorten zijn daar beneden open

En laat een klaagzang uit het niets ontsnappen

De weg schreeuwt onder

De luie stappen van de rouwenden

De weg schreeuwt onder

De zwartste tranen van moeder

Markeer de laatste woorden op een zwarte steen

Droog de rivier, breng me terug naar huis

Ik kruip daar beneden