Big Blue - H-Burns

I’m heading up to the coast i’ve always known I’d go

Watch the bright lights, I would not want to miss the show

Ordinary livings, ordinary songs

I must confront all these to the endless

I hate to say it, but that’s the way it’s gonna be:

«Here's my body in the dephts of the big blue open sea»

I hate to say it, but that’s the way it’s gonna be…

Silence here is golden, it doesn’t sound like dying

I should have crossed it, but I 've never been a sailor

How the land it ends here, and how the cliffs are still

Horizon’s wider when you’re at the end of the road

We sould have tangoed in the wilderness of thee

Explore the dephts of what could have been our sea

Now i hate to say it, but that’s the way it’s gonna be

Here’s my body in the dephts of the big blue open sea

Ik ga naar de kust waarvan ik altijd heb geweten dat ik zou gaan

Kijk naar de felle lichten, ik zou de show niet willen missen

Gewone levens, gewone liedjes

Ik moet al deze confronteren met het eindeloze

Ik zeg het niet graag, maar zo zal het zijn:

«Hier is mijn lichaam in de diepten van de grote blauwe open zee»

Ik zeg het niet graag, maar zo zal het zijn...

Stilte hier is goud, het klinkt niet als doodgaan

Ik had het moeten oversteken, maar ik ben nooit een zeeman geweest

Hoe het land hier eindigt, en hoe de kliffen stil zijn

Horizon is breder als je aan het einde van de weg bent

We zouden tangoed hebben in de wildernis van jou

Verken de diepten van wat onze zee had kunnen zijn

Nu zeg ik het niet graag, maar zo zal het zijn

Hier is mijn lichaam in de diepten van de grote blauwe open zee