Then Came The Morning - Gaither, Guy Penrod

They all walked away, with nothing to say

They’d just lost their dearest friend

All that He said, now He was dead

So this was the way it would end

The dreams they had dreamed were not what they’d seemed

Now that He was dead and gone

The garden, the jail, the hammer, the nail

How could a night be so long

Then came the morning, night turned into day

The stone was rolled away, hope rose with the dawn

Then came the morning, shadows vanished before the sun

Death had lost and life had won, for morning had come

The angel, the star, the kings from afar

The wedding, the water, the wine

Now it was done, they’d taken her son

Wasted before his time she knew it was true

She’d watched him die too

She’d heard them call Him just a man

But deep in her heart, she knew from the start

Somehow her son would live again

Then came the morning, night turned into day

The stone was rolled away, hope rose with the dawn

Then came the morning, shadows vanished before the sun

Death had lost and life had won, for morning had come

Then came the morning, shadows vanished before the sun

Death had lost and life had won, for morning had come

Morning had come

Ze liepen allemaal weg, zonder iets te zeggen

Ze hadden net hun beste vriend verloren

Alles wat Hij zei, nu was Hij dood

Dus dit was de manier waarop het zou eindigen

De dromen die ze hadden gedroomd waren niet wat ze leken

Nu Hij dood en weg was

De tuin, de gevangenis, de hamer, de spijker

Hoe kan een nacht zo lang duren?

Toen kwam de ochtend, de nacht werd dag

De steen werd weggerold, hoop steeg met de dageraad

Toen kwam de ochtend, de schaduwen verdwenen voor de zon

De dood had verloren en het leven had gewonnen, want de ochtend was aangebroken

De engel, de ster, de koningen uit de verte

De bruiloft, het water, de wijn

Nu was het klaar, ze hadden haar zoon meegenomen

Verspild voor zijn tijd wist ze dat het waar was

Ze had hem ook zien sterven

Ze had gehoord dat ze Hem gewoon een man noemden

Maar diep in haar hart wist ze het vanaf het begin

Op de een of andere manier zou haar zoon weer leven

Toen kwam de ochtend, de nacht werd dag

De steen werd weggerold, hoop steeg met de dageraad

Toen kwam de ochtend, de schaduwen verdwenen voor de zon

De dood had verloren en het leven had gewonnen, want de ochtend was aangebroken

Toen kwam de ochtend, de schaduwen verdwenen voor de zon

De dood had verloren en het leven had gewonnen, want de ochtend was aangebroken

De ochtend was aangebroken