Nothing to Say - Gus G.

We fade into nothing, an absolute end

We stare at the pieces, searching for something to mend

There’s a light in the distance, and I’m like a moth to the flame

Are we holding on to anything, or just going alone with the game?

The lines on my face, they tell me I’m wrong

The scars you’ve sustained don’t make me feel strong

How far should we go, when I already know there’s another man?

From all of my shame I won’t shy away

Cuz right down th line there’s nothing to say

It tars me apart, when I already know there’s another man

I look in the mirror, ashamed of my ways

I could have done something, but we can’t return to yesterday

So I live with my regret, and hope I can live with my flaws

It’s poetic justice at it’s best, here I stand but I’ll get no applause

The lines on my face, they tell me I’m wrong

The scars you’ve sustained don’t make me feel strong

How far should we go, when I already know there’s another man?

From all of my shame I won’t shy away

Cuz right down the line there’s nothing to say

It tears me apart, when I already know there’s another man

She’s got another man…

She’s got another man…

She’s got another man…

She’s got another man…

Oh, the lines on my face, they tell me I’m wrong

The scars you’ve sustained don’t make me feel strong

How far should we go, when I already know there’s another man?

From all of my shame I won’t shy away

Cuz right down the line there’s nothing to say

It tears me apart, when I already know there’s another man

We verdwijnen in het niets, een absoluut einde

We staren naar de stukken, op zoek naar iets om te repareren

Er is een licht in de verte en ik ben als een mot voor de vlam

Houden we ons ergens aan vast of gaan we alleen met het spel?

De lijnen op mijn gezicht vertellen me dat ik het mis heb

Door de littekens die je hebt opgelopen voel ik me niet sterk

Hoe ver moeten we gaan als ik al weet dat er een andere man is?

Van al mijn schaamte zal ik niet terugdeinzen

Want tot in de puntjes is er niets te zeggen

Het brengt me uit elkaar, als ik al weet dat er een andere man is

Ik kijk in de spiegel, beschaamd voor mijn manieren

Ik had iets kunnen doen, maar we kunnen niet terug naar gisteren

Dus ik leef met mijn spijt en hoop dat ik kan leven met mijn gebreken

Het is poëtische gerechtigheid op zijn best, hier sta ik, maar ik krijg geen applaus

De lijnen op mijn gezicht vertellen me dat ik het mis heb

Door de littekens die je hebt opgelopen voel ik me niet sterk

Hoe ver moeten we gaan als ik al weet dat er een andere man is?

Van al mijn schaamte zal ik niet terugdeinzen

Want over de hele linie valt er niets te zeggen

Het scheurt me uit elkaar, als ik al weet dat er een andere man is

Ze heeft een andere man...

Ze heeft een andere man...

Ze heeft een andere man...

Ze heeft een andere man...

Oh, de lijnen op mijn gezicht, ze vertellen me dat ik het mis heb

Door de littekens die je hebt opgelopen voel ik me niet sterk

Hoe ver moeten we gaan als ik al weet dat er een andere man is?

Van al mijn schaamte zal ik niet terugdeinzen

Want over de hele linie valt er niets te zeggen

Het scheurt me uit elkaar, als ik al weet dat er een andere man is