Last of My Kind - Gus G.

An endless haze of better days

I once called paradise, they define me

Another sound, another song out on the radio

Was I so naïve?

Time to see all that the future can bring to my life

To be free, just like the mentors who’s shoes I once wore

Still the world’s turning in circles

Pushing me to stay on the grind

No more standing in the rain

Led me from the path of the blind

Words were spoken all in vain

Never fit th mold they designed

Hard to lave it all behind

Forging from a new state of mind

I’m the last of my kind

A glorified and justified return to what has been

Gotta turn the cheek

So many times I saw the signs in total disregard

Walked amongst the meek

Time to see all that the future can bring to my life

Pushing me to stay on the grind

No more standing in the rain

Led me from the path of the blind

Words were spoken all in vain

Never fit the mold they designed

Hard to leave it all behind

Forging from a new state of mind

I’m the last of my kind

Look in the mirror, there’s a madman staring back at me

Pretending everything was real and not just fantasy

Last — of — my — kind

Pushing me to stay on the grind

No more standing in the rain

Led me from the path of the blind

Words were spoken all in vain

Never fit the mold they designed

Hard to leave it all behind

Forging from a new state of mind

Een eindeloze waas van betere dagen

Ik heb ooit het paradijs genoemd, ze definiëren mij

Een ander geluid, een ander nummer op de radio

Was ik zo naïef?

Tijd om te zien wat de toekomst in mijn leven kan brengen

Om vrij te zijn, net als de mentoren wiens schoenen ik ooit droeg

Nog steeds draait de wereld in cirkels

Me pushen om aan de sleur te blijven

Nooit meer in de regen staan

Leidde me van het pad van de blinden

Woorden werden allemaal tevergeefs gesproken

Past nooit in de mal die ze hebben ontworpen

Moeilijk om het allemaal achter je te laten

Smeden vanuit een nieuwe gemoedstoestand

Ik ben de laatste in mijn soort

Een verheerlijkte en gerechtvaardigde terugkeer naar wat is geweest

Moet de wang toekeren

Zo vaak zag ik de borden in totale minachting

Liep tussen de zachtmoedigen

Tijd om te zien wat de toekomst in mijn leven kan brengen

Me pushen om aan de sleur te blijven

Nooit meer in de regen staan

Leidde me van het pad van de blinden

Woorden werden allemaal tevergeefs gesproken

Past nooit in de mal die ze hebben ontworpen

Moeilijk om alles achter te laten

Smeden vanuit een nieuwe gemoedstoestand

Ik ben de laatste in mijn soort

Kijk in de spiegel, er is een gek die naar me staart

Doen alsof alles echt was en niet alleen fantasie

Laatste — van — mijn — soort

Me pushen om aan de sleur te blijven

Nooit meer in de regen staan

Leidde me van het pad van de blinden

Woorden werden allemaal tevergeefs gesproken

Past nooit in de mal die ze hebben ontworpen

Moeilijk om alles achter te laten

Smeden vanuit een nieuwe gemoedstoestand