Evening Falls - Gregorian

When the evening falls and the daylight is fading

From within me calls — could it be I am sleeping?

For a moment I stray, then it holds me completely

Close to home — I cannot say

Close to home — feeling so far away

As I walk the room there before me a shadow

From another world where no other can follow

Carry me to my own, to where I can cross over…

Close to home — I cannot say

Close to home — feeling so far away

Forever searching;

never right

I am lost in oceans of night

Forever hoping I can find memories

Those memories I left behind

Even though I leave will I go on believing

That this time is real — am I lost in this feeling?

Like a child passing through, never knowing the reason

I am home — I know the way

I am home — feeling oh, so far away

Als de avond valt en het daglicht vervaagt

Van binnenuit roept mij - kan het zijn dat ik slaap?

Even dwaal ik af, dan houdt het me volledig vast

Dicht bij huis — ik kan het niet zeggen

Dicht bij huis — zo ver weg voelen

Terwijl ik door de kamer loop, zie ik voor me een schaduw

Van een andere wereld waar niemand anders kan volgen

Draag me naar de mijne, naar waar ik kan oversteken...

Dicht bij huis — ik kan het niet zeggen

Dicht bij huis — zo ver weg voelen

Voor altijd zoeken;

nooit goed

Ik ben verdwaald in de oceaan van de nacht

Voor altijd hopend dat ik herinneringen kan vinden

Die herinneringen die ik achterliet

Ook al vertrek ik, zal ik blijven geloven

Dat deze tijd echt is - ben ik verdwaald in dit gevoel?

Als een kind dat op doorreis is en nooit de reden weet

Ik ben thuis — ik weet de weg

Ik ben thuis - voel me oh zo ver weg