Granada - Franck Pourcel Et Son Grand Orchestre, Gloria Lasso

Granada, où sont tes arbres en fleurs?

Ton soleil éclatant sur des châles

Aux brillantes couleurs?

Tes jardins qu’un doux parfum dévoile

Dont plus d’un sous les étoiles d’or

Tout comme moi rêve encore…

Granada, Granada, écoute ma voix qui t’appelle,

Granada, Granada, pourquoi Dieu te fit-il si belle?

Que j’aime tes douces guitares pleurant sous la lune

Les jupes des brunes

Gitanes,

Où le vent qui flâne

Vous fait croire un jour

A l’amour…

Granada, Granada, je rêve de tes nuits si chaudes,

Granada, Granada, sans trêve mon désir y rôde…

Ton ciel est sur terre

Ma seule lumière,

Ton doux nom ma seule prière,

Granada, si tu vois ma peine,

Fais qu’il me ramène,

Granada, vers toi !

Granada, waar zijn je bloeiende bomen?

Jouw zon schijnt op sjaals

Briljante kleuren?

Je tuinen onthuld door een zoet parfum

Waaronder meer dan één onder de gouden sterren

Zoals ik nog steeds droom...

Granada, Granada, luister naar mijn stem die je roept,

Granada, Granada, waarom heeft God je zo mooi gemaakt?

Dat ik van je lieve gitaren hou, huilend onder de maan

De rokken van brunettes

zigeuners,

Waar de wind die dwaalt

laat je op een dag geloven

Houden van…

Granada, Granada, ik droom van je nachten zo heet,

Granada, Granada, zonder rust sluipt mijn verlangen daarheen...

Jouw hemel is op aarde

Mijn enige licht,

Uw zoete naam mijn enige gebed,

Granada, als je mijn pijn ziet,

Laat hem me terugbrengen,

Granada, naar jou toe!