Too Uptight - Graham Coxon

Once there was a nothing, the voices rang so true

The knowledge that was lacking, cut innocence in two

Everything seemed too good to be right

When I was 16 I was too uptight

Now disappointment’s shadow reveals a colder time

A harder kind of living in disillusion

How can it go the fear of the night

Now I am grown, I’m just too uptight

A slow and noble breakdown of personality

Careless, heartless, soulless, no dignity

My days are flown and I can’t recall

Feeling so alone was I so uptight

Death creeps ever closer, a darkness falls in me

A scared fragmented loner unholy

A night with no end an echoing sea

I’ll think about me, how I’m too uptight

Toen er eenmaal niets was, klonken de stemmen zo waar

De kennis die ontbrak, sneed de onschuld in tweeën

Alles leek te mooi om waar te zijn

Toen ik 16 was, was ik te gespannen

Nu onthult de schaduw van teleurstelling een koudere tijd

Een moeilijker soort leven in desillusie

Hoe kan het gaan met de angst van de nacht?

Nu ben ik volwassen, ik ben gewoon te gespannen

Een langzame en nobele afbraak van persoonlijkheid

Zorgeloos, harteloos, zielloos, geen waardigheid

Mijn dagen zijn omgevlogen en ik kan het me niet herinneren

Ik voelde me zo alleen was ik zo gespannen

De dood kruipt steeds dichterbij, een duisternis valt in mij

Een bange gefragmenteerde eenling onheilig

Een nacht zonder einde een echoënde zee

Ik zal aan mezelf denken, hoe ik te gespannen ben