A Place For Grief - Graham Coxon

Burning mirror breaking down to sand free from jails of form

The black water future I see, so hard to drain

The small child in everyone is forced to bleed to live life again

The light ever closer we believe is only a place for grief

Every life’s so small, we call it precious

And every soul is so loved above

Days glide through a skin of open pores stretched on bended frames

Years long on sanded banks around your shores counting every grain

Words form poisoned worlds I never see, so hard to hear

Ring the bell of truth in every dream, no life, no fear

Every night brings disasters to our rooms a life time inside you

Brandende spiegel breekt af om zand vrij te maken van gevangenissen van vorm

De toekomst met zwart water die ik zie, zo moeilijk af te tappen

Het kleine kind in iedereen wordt gedwongen te bloeden om het leven weer te leven

Het licht dat steeds dichterbij komt, is volgens ons slechts een plek voor verdriet

Elk leven is zo klein dat we het kostbaar noemen

En elke ziel is zo geliefd hierboven

Dagen glijden door een huid van open poriën gespannen op gebogen frames

Jarenlang op geschuurde oevers rond uw kust en elke korrel geteld

Woorden vormen vergiftigde werelden die ik nooit zie, zo moeilijk om te horen

Bel de waarheid in elke droom, geen leven, geen angst

Elke nacht brengt rampen in onze kamers een leven lang in jou