Fire Coming Out Of The Monkey's Head - Gorillaz

Once upon a time at the foot of a great mountain

There was a town where the people known as Happyfolk lived

Their very existence a mystery to the rest of the world

Obscured as it was by great clouds

Here they played out their peaceful lives

Innocent of the litany of excess and violence

That was growing in the world below

To live in harmony with the spirit of the mountain called Monkey was enough

Then one day, Strangefolk arrived in the town

They came in camouflage, hidden behind dark glasses

But no one noticed them, they only saw shadows

You see, without the Truth of the Eyes, the Happyfolk were blind

Falling out of aeroplanes and hiding out in holes

Waiting for the sunset to come, people going home

Jump back from behind them and shoot them in the head

Now everybody dancing, the dance of the dead

The dance of the dead, the dance of the dead

In time, Strangefolk found their way into the high reaches of the mountain

And it was there that they found the caves of unimaginable, sincerity and beauty

By chance, they stumbled upon the place where all good souls come to rest

The Strangefolk, they coveted the jewels in these caves above all things

And soon they began to mine the mountain

Its rich seam, fueling the chaos of their own world

Meanwhile, down in the town, the Happyfolk slept restlessly

Their dreams invaded by shadowy figures digging away at their souls

Every day, people would wake and stare at the mountain

Why was it bringing darkness into their lives?

And as the Strangefolk mined deeper and deeper into the mountain,

holes began to appear

Bringing with them a cold and bitter wind that chilled the very soul of the

Monkey

For the first time

The Happyfolk felt fearful

For they knew that soon the Monkey would stir from its deep sleep

And then came a sound, distant first

It grew into castrophany

So immense it could be heard far away in space

There were no screams, there was no time

The mountain called Monkey had spoken, there was only fire

And then… nothing

O little town in U.S.A., your time has come to see

There’s nothing you believe you want

But where were you when it all came down on me?

Did you call me?

No…

Er was eens aan de voet van een grote berg

Er was een stad waar de mensen woonden die bekend staan ​​als Happyfolk

Hun bestaan ​​is een mysterie voor de rest van de wereld

Verduisterd als het was door grote wolken

Hier speelden ze hun vredige leven

Onschuldig aan de litanie van excessen en geweld

Dat groeide in de wereld beneden

Om in harmonie te leven met de geest van de berg genaamd Aap was genoeg

Op een dag arriveerde Strangefolk in de stad

Ze kwamen in camouflage, verborgen achter een donkere bril

Maar niemand zag ze, ze zagen alleen schaduwen

Zie je, zonder de Waarheid van de Ogen waren de Happyfolk blind

Uit vliegtuigen vallen en zich verstoppen in gaten

Wachten tot de zonsondergang komt, mensen die naar huis gaan

Spring achter ze vandaan en schiet ze door het hoofd

Nu danst iedereen, de dans van de doden

De dans van de doden, de dans van de doden

Na verloop van tijd vond Strangefolk zijn weg naar de hoge regionen van de berg

En daar vonden ze de grotten van onvoorstelbare oprechtheid en schoonheid

Toevallig stuitten ze op de plek waar alle goede zielen tot rust komen

The Strangefolk, ze begeerden vooral de juwelen in deze grotten

En al snel begonnen ze de berg te ontginnen

Zijn rijke naad, die de chaos van hun eigen wereld aanwakkert

Ondertussen, beneden in de stad, sliepen de Happyfolk rusteloos

Hun dromen zijn binnengedrongen door schimmige figuren die aan hun ziel graven

Elke dag werden mensen wakker en staarden naar de berg

Waarom bracht het duisternis in hun leven?

En terwijl de Strangefolk dieper en dieper de berg in groeven,

gaten begonnen te verschijnen

Ze brachten een koude en bittere wind met zich mee die de ziel van de

Aap

Voor de eerste keer

Het Happyfolk voelde zich angstig

Want ze wisten dat de Aap spoedig zou wakker worden uit zijn diepe slaap

En toen kwam er een geluid, eerst ver weg

Het groeide uit tot castrofanie

Zo immens dat het ver weg in de ruimte te horen was

Er was geen geschreeuw, er was geen tijd

De berg genaamd Aap had gesproken, er was alleen vuur

En dan... niets

O kleine stad in de V.S., uw tijd is gekomen om te zien

Er is niets waarvan je denkt dat je het wilt

Maar waar was je toen het allemaal op me afkwam?

Heb je mij gebeld?

Nee…