Pleasure of Murdering - Goreinhaled

Entering the haunt of the owner

she feels the stink of putrid bodies,

the environment to human butcher’s shop,

the stained with blood soil.

Sharpening the instruments of torture,

the still conscious victim knows

that dying is her salvation.

The disturbed owner starts by

carving to small tracks her extremities.

Pain, shouts, desperation,

the function has just begun.

Satisfaction, excitation morbidity… it is his passion.

It is the most valued moment of the act.

He fixed the knife in the abdomen,

opens her body flooded in blood

tears her entrails into pieces,

urge with his hands the warm organs.

He splashed the wall decorating it with remains.

He hangs his trophies,

in the corner the remains the stink is vomitive.

Satisfaction, excitation, has done it again.

Het trefpunt van de eigenaar betreden

ze voelt de stank van bedorven lichamen,

het milieu naar de menselijke slagerij,

de met bloed bevlekte aarde.

Het slijpen van de instrumenten van marteling,

het nog bewuste slachtoffer weet

dat sterven haar redding is.

De gestoorde eigenaar begint met

kerven naar kleine sporen haar ledematen.

Pijn, geschreeuw, wanhoop,

de functie is net begonnen.

Tevredenheid, opwindingsmorbiditeit ... het is zijn passie.

Het is het meest gewaardeerde moment van de handeling.

Hij bevestigde het mes in de buik,

opent haar lichaam overspoeld met bloed

scheurt haar ingewanden in stukken,

spoor met zijn handen de warme organen aan.

Hij bespat de muur die het verfraaide met overblijfselen.

Hij hangt zijn trofeeën op,

in de hoek is de stank braaksel.

Tevredenheid, opwinding, heeft het weer gedaan.