People in the Swamp - Gods Tower

Alone in the own country

There’s no escape and no wind from other side

Among the fallen bowed trees

No more hope and freedom in the eyes

The bog between two dry lands

Everyone has invisible big hump

Unfabled reign of silence

Inhabited with the people in the swamp

Among the fallen bowed trees

No more hope and no freedom there is at all

Life seems dead unknown actress

Who died of grievous silence in the hall

They swim downstream like a driftwood

That’s the price of a calm and quiet life

Some shelter and some simple food

What can you ask for if you live in a lie

The bog between two dry lands

Everyone has invisible big hump

How can you use your talent

When all the time you have to go over bumps

Life taught not to trust anyone

Rich neighbors used to rob you with brazed smile

The grace is false under the sun

Meanwhile the swamp slowly devours you alive

Unfabled reign of silence

Inhabited with the people in the swamp

Ignoring any violence

Don’t you become unfeeling as a stump

I will not longer talk to you

Chasing welfare you have lost intelligence

The story ends to tell the truth

Drowned man alive and there is no second chance

Alleen in het eigen land

Er is geen ontsnapping en geen wind van de andere kant

Tussen de omgevallen gebogen bomen

Geen hoop en vrijheid meer in de ogen

Het moeras tussen twee droge landen

Iedereen heeft een onzichtbare grote bult

Onbekende heerschappij van stilte

Bewoond met de mensen in het moeras

Tussen de omgevallen gebogen bomen

Er is geen hoop meer en er is helemaal geen vrijheid

Het leven lijkt dood onbekende actrice

Die stierf aan een pijnlijke stilte in de hal?

Ze zwemmen stroomafwaarts als een drijfhout

Dat is de prijs van een kalm en stil leven

Wat onderdak en wat eenvoudig eten

Wat kun je vragen als je in een leugen leeft?

Het moeras tussen twee droge landen

Iedereen heeft een onzichtbare grote bult

Hoe kun je je talent gebruiken?

Wanneer je de hele tijd over hobbels moet gaan

Het leven heeft geleerd om niemand te vertrouwen

Rijke buren beroofden je altijd met een gesoldeerde glimlach

De genade is vals onder de zon

Ondertussen verslindt het moeras je langzaam levend

Onbekende heerschappij van stilte

Bewoond met de mensen in het moeras

Het negeren van geweld

Word je niet gevoelloos als een stront?

Ik zal niet langer met je praten

Bij het najagen van welzijn heb je intelligentie verloren

Het verhaal eindigt om de waarheid te vertellen

Verdronken man levend en er is geen tweede kans