It Takes More - Goapele

He was fourteen years old

All his life he never left

The west side (oh)

I walked past him everyday

Heading downtown

Always on the go

He was the kind of guy you never gave your real name to

So young but still trying to game you

But what he was going through

I never knew

Its such a same

How people change

And I never really knew his name

But it takes more than two to raise a youth

And for that we all did lose

Because if one of us had noticed you

How I wish I was there for you

I was busy filling my own shoes

All his life

He heard «You won’t amount to nothing»

Low expectations

In need of money

Few too many choices

And no patience

So what do you know

For a good cash flow

You can always sell

It’s easy to fit the role

But when your living the fast life

He considered all times a go

Its such a same

How people change

And I never really knew his name

But it takes more than two to raise a youth

And for that we all did lose

Because if one of us had noticed you

How I wish I was there for you

I was busy filling my own shoes

Is that how he came around

For his child he’ll know now

'Cause he left him with bruises

His words just abusive

The love he didn’t show

And what his boy was going through

He had never imagined

But when love turns to hate

It’s the worse out of passion

His son was bold

And by then it was too late

From his friend they get console

Then his hands, his shoes

The life or death they couldn’t hold

Oh- two seconds cold

He was fourteen years old

Locked up until he’s old

Its such a same

How moments change

And I never really knew his name

But it takes more than two to raise a youth

And for that we all did lose

Because if one of us had noticed you

How I wish I was there for you

I was busy filling my own shoes

Hij was veertien jaar oud

Zijn hele leven is hij nooit weggegaan

De westkant (oh)

Ik liep elke dag langs hem

Op weg naar het centrum

Altijd onderweg

Hij was het soort man aan wie je nooit je echte naam gaf

Zo jong maar toch proberen je te bespelen

Maar wat hij doormaakte?

Ik heb nooit geweten

Het is zo hetzelfde

Hoe mensen veranderen

En ik heb zijn naam nooit echt geweten

Maar er zijn meer dan twee nodig om een ​​jongere op te voeden

En daarvoor hebben we allemaal verloren

Want als een van ons je had opgemerkt

Wat zou ik graag willen dat ik er voor je was

Ik was bezig mijn eigen schoenen te vullen

Zijn hele leven

Hij hoorde «Je zult niet neerkomen op niets»

Lage verwachtingen

Geld nodig

Weinig te veel keuzes

En geen geduld

Dus wat weet je?

Voor een goede cashflow

Verkopen kan altijd

Het is gemakkelijk om in de rol te passen

Maar wanneer je het snelle leven leidt

Hij vond het altijd een goed idee

Het is zo hetzelfde

Hoe mensen veranderen

En ik heb zijn naam nooit echt geweten

Maar er zijn meer dan twee nodig om een ​​jongere op te voeden

En daarvoor hebben we allemaal verloren

Want als een van ons je had opgemerkt

Wat zou ik graag willen dat ik er voor je was

Ik was bezig mijn eigen schoenen te vullen

Is dat hoe hij rondkwam?

Voor zijn kind zal hij het nu weten

Omdat hij hem met blauwe plekken achterliet

Zijn woorden zijn gewoon beledigend

De liefde die hij niet toonde

En wat zijn jongen doormaakte?

Hij had nooit gedacht

Maar wanneer liefde verandert in haat

Het is het ergste uit passie

Zijn zoon was stoutmoedig

En tegen die tijd was het te laat

Van zijn vriend krijgen ze troost

Dan zijn handen, zijn schoenen

Het leven of de dood die ze niet konden vasthouden

Oh- twee seconden koud

Hij was veertien jaar oud

Opgesloten tot hij oud is

Het is zo hetzelfde

Hoe momenten veranderen

En ik heb zijn naam nooit echt geweten

Maar er zijn meer dan twee nodig om een ​​jongere op te voeden

En daarvoor hebben we allemaal verloren

Want als een van ons je had opgemerkt

Wat zou ik graag willen dat ik er voor je was

Ik was bezig mijn eigen schoenen te vullen