Я вернусь - Глас Пророка

Сердце разорвано в клочья

В жилах не стынет огонь

Серая боль не собачья, а волчья

Ищет свой вечный покой

В долгих скитаньях по странам

Там где я точно чужой

Ноет вновь старая рана

Только пути нет домой

Видел и счастье и горе

В скользком и трудном пути

Сколько ещё километров

Мне доведётся пройти

Жгло восходящее солнце

Бил сильный ветер и дым

Только в скитаньях я понял

Трудно быть вечно чужим

С жаждой в погоне за славой

Жадно глоток за глотком

Пью и спасаюсь отравой

Сытый туманной мечтой

В метре у самого края

Шаг и уже далеко

Жизнь лучше вечного рая

Хоть здесь порой нелегко

Но я вернусь на заре серым осенним днём

В твой дом войду незваный гость под проливным дождём

Я так устал я пилигрим странник в мире грёз

Пойдем со мной в мой мир, где нету горьких слёз

Hart aan flarden gescheurd

Het vuur bevriest niet in de aderen

Grijze pijn is niet van de hond, maar van de wolf

Op zoek naar je eeuwige rust

In lange omzwervingen door landen

Waar ik absoluut een vreemdeling ben

De oude wond doet weer pijn

Alleen is er geen weg naar huis

Ik zag zowel geluk als verdriet

Op een glibberig en moeilijk pad

Hoeveel kilometers nog

ik moet slagen

De rijzende zon verbranden

Er was een sterke wind en rook

Alleen in omzwervingen begreep ik

Het is moeilijk om voor altijd een vreemde te zijn

Met een dorst naar roem

Gulzig slokje voor slokje

Ik drink en red mezelf van vergif

Moe van een mistige droom

Een meter aan de rand

Stap en al ver weg

Het leven is beter dan het eeuwige paradijs

Hoewel het hier soms moeilijk is

Maar ik zal bij zonsopgang terugkeren op een grijze herfstdag

Een ongenode gast komt je huis binnen in de stromende regen

Ik ben zo moe, ik ben een pelgrimszwerver in de wereld van dromen

Kom met me mee naar mijn wereld waar geen bittere tranen zijn