Rain: Rain - George Winston

Save me from the judgement of a fool, save me from dressing down the rich man

Save me from the judge’s writing tool, releasing now

An aptitude for anything at all, no need for time to ponder on the maybes

Now happiness will one day really fall, on you like rays of gold

Won’t you rain on me now

Won’t you rain on me now

Do your shoes fit you as they did before

Are you walking steady since you took the fall

I know it must be hard to be strong

And still move on

I look inside your child-like eyes

Believing thoughts that tear you up inside

I know you’re out there trying not to hide

So let it go, & flow down

Won’t you rain on me, won’t you pray with me

Won’t you cradle me, would you label me

Won’t you rain…

Red me van het oordeel van een dwaas, red me van het uitkleden van de rijke man

Red me van het schrijfhulpmiddel van de rechter, nu vrijgeven

Een aanleg voor alles, geen tijd nodig om na te denken over de misschienen

Nu zal het geluk op een dag echt vallen, op jou als gouden stralen

Wil je nu niet op me regenen?

Wil je nu niet op me regenen?

Passen je schoenen zoals vroeger?

Loop je stabiel sinds je de val nam?

Ik weet dat het moeilijk moet zijn om sterk te zijn

En toch doorgaan

Ik kijk in je kinderlijke ogen

Gelovende gedachten die je van binnen verscheuren

Ik weet dat je probeert je niet te verbergen

Dus laat het los en vloei naar beneden

Wil je niet op me regenen, wil je niet met me bidden?

Wil je me niet wiegen, zou je me labelen?

Ga je niet regenen...