Дежавю - Gazan

Холодный день, я без тебя его переживу.

Накину плед и рядом с камином,

Перед глазами будто дежавю.

Как ты съедаешь в памяти снова картины.

Как ты смеешься рядом,

Внутри меня все сжато,

Ко мне одни снарядом,

Но не

Летящим ароматом,

Вкусом твоей помады,

Рассветы штат Невада

Во мгле.

Многоэтажки и серое небо

И под ногами здесь треснутый лед.

Ну знай, с тобой даже в Арктике лето,

И если надо, целый город под нами уснет.

Я на полу, меня вдруг что-то душит,

И за секунду прошла бы вся жизнь.

Мы были кем-то, но стали ли лучше,

А ты согрейся и крепче держись.

Далеко за моря, за моря

Мы с тобой улетим далеко.

Мы вдвоем, мы одни

Здесь никого, только я и ты.

Далеко за моря, за моря

Мы с тобой улетим далеко.

Мы вдвоем, мы одни

Здесь никого, только я и ты.

Забытый вечер, свободны места все.

Апплодисментов не жди после танца.

Я сам тут не броский,

От тебя осталась только мятая простынь.

Будто все наяву, на двоих рандеву,

Пролистав это в памяти просто по новой закрою главу.

Я знал что большего мне и не надо,

И строки не о том как надо разбивать сердца.

Зачем на вкус запомнил едкую темень помады,

Если по запаху могу узнать тебя из ста.

Меня спроси, о чем я думал когда я просил тебя простить.

И как остался я совсем один у пропасти,

Если я все же не готов был тебя отпустить.

Будь безумный в огне, самим собой,

В огне в памяти боль.

Серый коридор, белое вино,

Каждый на отлично разыграл свою роль.

Ты безумный мотив, музыка ночи и я помню как ты.

Ее не было неделю, она падала в истерике,

Кричала что я не с тобой.

Далеко за моря, за моря

Мы с тобой улетим далеко.

Мы вдвоем, мы одни

Здесь никого, только я и ты.

Далеко за моря, за моря

Мы с тобой улетим далеко.

Мы вдвоем, мы одни

Здесь никого, только я и ты.

Koude dag, ik kom er wel door zonder jou.

Ik doe een deken aan en naast de open haard,

Het is als een déja vu voor mijn ogen.

Hoe eet je weer plaatjes in je geheugen.

Hoe lach je rond?

Alles in mij is gecomprimeerd,

Voor mij alleen met een schelp,

Maar niet

vliegende geur,

De smaak van je lippenstift

Dageraad Nevada

In de mist

Hoge gebouwen en grijze lucht

En er is gebarsten ijs onder je voeten.

Nou, weet je, zelfs in het noordpoolgebied is het zomer bij jou,

En indien nodig valt de hele stad onder ons in slaap.

Ik lig op de grond, plotseling verstikt iets me,

En een heel leven zou in een seconde voorbij gaan.

We waren iemand, maar zijn we beter geworden?

En je warmt op en houdt je stevig vast.

Ver voorbij de zeeën, voorbij de zeeën

Jij en ik zullen ver weg vliegen.

We zijn samen, we zijn alleen

Niemand hier, alleen ik en jij.

Ver voorbij de zeeën, voorbij de zeeën

Jij en ik zullen ver weg vliegen.

We zijn samen, we zijn alleen

Niemand hier, alleen ik en jij.

Avond vergeten, alle plaatsen zijn vrij.

Verwacht geen applaus na de dans.

Ik ben zelf niet pakkend hier,

Het enige wat er nog van je over is, is een verfrommeld laken.

Alsof alles in werkelijkheid is, voor twee rendez-vous,

Terwijl ik dit in het geheugen doorblader, sluit ik het hoofdstuk gewoon weer af.

Ik wist dat ik niet meer nodig had,

En de regels gaan niet over hoe je harten kunt breken.

Waarom herinnerde ik me de smaak van de bijtende tint lippenstift,

Als ik je aan de geur kan herkennen van honderd.

Vraag me wat ik dacht toen ik je vroeg om te vergeven.

En hoe ik helemaal alleen werd gelaten bij de afgrond,

Als ik nog niet klaar was om je te laten gaan.

Wees gek in het vuur, wees jezelf

Pijn in het vuur in het geheugen.

Grijze gang, witte wijn,

Iedereen speelde zijn rol perfect.

Je bent een gekke drijfveer, muziek van de nacht en ik herinner me hoe je bent.

Ze was een week weg, ze viel in hysterie,

Schreeuwen dat ik niet bij je ben.

Ver voorbij de zeeën, voorbij de zeeën

Jij en ik zullen ver weg vliegen.

We zijn samen, we zijn alleen

Niemand hier, alleen ik en jij.

Ver voorbij de zeeën, voorbij de zeeën

Jij en ik zullen ver weg vliegen.

We zijn samen, we zijn alleen

Niemand hier, alleen ik en jij.