Blame - Gavin Friday

Once I was young, then I grew up

From the greylight to the bluelight to the daylight, have I grown up at all?

I love my mother, my friends and brothers, I even loved myfFather

…And that says a lot…

But when the silence comes… the silence comes… the silence comes

…sometimes stays too long

It slits the throat, it cuts the throat of where I belong

And the night goes so slow, it always does when you’re feelin' low

And all the words unspoken, like the hearts left broken

Am I to blame?

Am I to blame?

When all the seeds we’ve reaped and sown away from here and close to home

…like spirits have flown…

No one’s to blame

Toen ik jong was, groeide ik op

Van het grijze licht tot het blauwe licht tot het daglicht, ben ik ooit volwassen geworden?

Ik hou van mijn moeder, mijn vrienden en broers, ik hield zelfs van mijn vader

...En dat zegt veel...

Maar als de stilte komt... komt de stilte... komt de stilte

…blijft soms te lang

Het snijdt de keel door, het snijdt de keel door waar ik thuishoor

En de nacht gaat zo traag, dat doet het altijd als je je down voelt

En alle woorden onuitgesproken, zoals de harten gebroken achtergelaten

Heb ik de schuld?

Heb ik de schuld?

Wanneer alle zaden die we hebben geoogst en gezaaid, weg van hier en dicht bij huis

...als geesten zijn gevlogen...

Niemand heeft de schuld