Into Seasons Of Frost - Gates of Ishtar

Awaiting the dawnless realms, but a light from the past is too bright

In clouds erased from the summer skies, another winter awaits for me

From the ancient winters of frost, the sunset calls my name

Leading me into seasons of front, as the cold freezes my tears

Greetings of fear, from darkened skies, creating fires of fear

Greeting us all from nothingness, keeping our fires burning

I am the ancient one, the dawn awaits for me

Leading me into seasons of frost, creation’s calling for me

I awake in the darkest time, it calls me from my grave

Immortal ones await, the winter from the north

As silence reaps the shadows of frost, a path stands clear to me

Leading me — into eternal winters…

What in this place of ice, can warm my heart again?

Wachten op de dageraadloze rijken, maar een licht uit het verleden is te fel

In wolken die uit de zomerlucht zijn gewist, wacht me een nieuwe winter

Van de oude winters van vorst roept de zonsondergang mijn naam

Leidt me naar de seizoenen van het front, terwijl de kou mijn tranen bevriest

Groeten van angst, uit donkere luchten, het creëren van vuren van angst

Groet ons allemaal vanuit het niets en houd ons vuur brandend

Ik ben de oude, de dageraad wacht op mij

Leidt me naar seizoenen van vorst, de schepping roept om mij

Ik word wakker in de donkerste tijd, het roept me uit mijn graf

Onsterfelijke wachten, de winter uit het noorden

Terwijl de stilte de schaduwen van de vorst oogst, is er een pad vrij voor mij

Mij ​​leidend naar eeuwige winters...

Wat op deze plek van ijs kan mijn hart weer verwarmen?