Gardens of the Lost - Gandalf's Fist

Beyond the lights of border kings

There hangs a gate of mystery

You’ve seen it hanging there before

Locked tight each night with ivy crawl

Listen Child please step inside

The forest gate is open wide

Behind the leaves the trees unfurl

A secret key a hidden door…

An old figure standing in your way

Dressed in smoke, he begs for you to stay

You run, the gate slams, and crumbles into dust

Welcome home… to the gardens of the lost

Don’t leave the path the whispers scream

Don’t leave the path the forest breathes

You thought that you wanted to see inside

But now there’s doubts running through your mind

Figures passing through the trees

In jesters rags the poet dreams

The lights that are leading you from the road

Are fires that are taking you far from home

Never-ending Fantasy

You’re running in the night

Living in a fairy-tale

You’re running in the night… again

Wished it once, you wished it twice

You play the game you pay the price

Each step that you take is not your own

Now eyes from the path begin to glow

Alas poor world I knew it well,

Is all bygone to this new hell

A wayward nature plays its cruel game

You feel so lost you feel ashamed

never-ending fantasy

You’re running in the night

Living in a fairy-tale

You’re running in the night

Living in a fairy tale of pain

Running in the night

Fairy-tale of pain

Running in the night

Voorbij de lichten van grenskoningen

Er hangt een mysterieus hek

Je hebt het daar eerder zien hangen

Elke nacht stevig op slot met klimopkruip

Luister kind, stap alsjeblieft naar binnen

De bospoort staat wijd open

Achter de bladeren ontvouwen de bomen zich

Een geheime sleutel een verborgen deur...

Een oud figuur dat je in de weg staat

Gekleed in rook, smeekt hij je om te blijven

Je rent, de poort slaat dicht en vergaat tot stof

Welkom thuis ... in de tuinen van de verlorenen

Verlaat het pad niet dat het gefluister schreeuwt

Verlaat het pad niet dat het bos ademt

Je dacht dat je naar binnen wilde kijken

Maar nu gaan er twijfels door je hoofd

Cijfers die door de bomen gaan

In narrenvodden droomt de dichter

De lichten die je van de weg leiden

Zijn branden die je ver van huis brengen?

Nooit eindigende fantasie

Je rent in de nacht

Leven in een sprookje

Je rent in de nacht... alweer

Ik heb het één keer gewenst, je hebt het twee keer gewenst

Je speelt het spel, je betaalt de prijs

Elke stap die u zet, is niet die van uzelf

Nu beginnen de ogen van het pad te gloeien

Helaas, arme wereld, ik kende het goed,

Is alles voorbij aan deze nieuwe hel?

Een eigenzinnige natuur speelt zijn wrede spel

Je voelt je zo verloren dat je je schaamt

oneindige fantasie

Je rent in de nacht

Leven in een sprookje

Je rent in de nacht

Leven in een sprookje van pijn

Hardlopen in de nacht

Sprookje van pijn

Hardlopen in de nacht