Wrench - Funeral For A Friend

We look past the obvious

We blind ourselves to the truth

No escape, resistance is futile

The old roads lead back home

A place where I belong

I lay my head where I lay my head

(Affection, redemption)

A clenched fist screaming

There’s pain and then there’s living

Both makes sense to those who’re willing

And there’s nothing left to say

We carry on, we carry

(Sacrifice, every single day)

To make amends for the debt we pay

(This way)

An instrument of constant struggle

There’s nothing left to regret

(A promise is a promise kept)

Whether history will forget

(To open up with friendly arms)

This wrench screaming

There’s pain and then there’s living

Both makes sense to those who’re willing

And there’s nothing left to say

We carry on, we carry on

We carry on, we carry

We struggle every single day

Never giving up or giving in

No single sense of self-respect

We turn around and walk away

No sense of community

We fear each and everyday

Behind closed doors and closed minds

We shelter away from our lives

There’s pain and then there’s living

Both makes sense to those who’re willing

And there’s nothing left to say

We carry on, we carry on

We carry on, we carry on

We kijken voorbij het voor de hand liggende

We verblinden ons voor de waarheid

Geen ontsnapping, weerstand is zinloos

De oude wegen leiden terug naar huis

Een plaats waar ik thuishoor

Ik leg mijn hoofd waar ik mijn hoofd leg

(Genade, verlossing)

Een gebalde vuist die schreeuwt

Er is pijn en dan is er leven

Beide zijn logisch voor degenen die dat willen

En er valt niets meer te zeggen

We gaan door, we gaan door

(Opoffering, elke dag)

Om de schuld die we betalen goed te maken

(op deze manier)

Een instrument van constante strijd

Er valt niets meer te betreuren

(Een belofte is een belofte die wordt nagekomen)

Of de geschiedenis zal vergeten

(Om zich met vriendelijke armen te openen)

Deze moersleutel schreeuwt

Er is pijn en dan is er leven

Beide zijn logisch voor degenen die dat willen

En er valt niets meer te zeggen

We gaan door, we gaan door

We gaan door, we gaan door

We worstelen elke dag

Nooit opgeven of toegeven

Geen enkel gevoel van zelfrespect

We draaien ons om en lopen weg

Geen gemeenschapsgevoel

We zijn bang voor elke dag

Achter gesloten deuren en gesloten geesten

We schuilen weg van ons leven

Er is pijn en dan is er leven

Beide zijn logisch voor degenen die dat willen

En er valt niets meer te zeggen

We gaan door, we gaan door

We gaan door, we gaan door