Deafening - From Monument To Masses

Silence dissolves all objects

It is not related to any counterpart which belongs to the mind

Silence has nothing to do with mind

It cannot be defined

It can be felt directly because it is our nearness

Silence is restriction

It is feeling without a feeler

Silence needs no intermediary

Sound which comes from silence is music

Within these four walls only a number exists

Which does not progress

Which slowly will wish more and more for death

But suddenly my conscience awakes

And I see this tide with no heartbeat

Only the pulse of machines

And the military showing their midwives' faces full of sweetness

How much humanity exposed to hunger, cold, panic, pain

Moral pressures, terror and insanity?

What horror the face of fascism creates!

They carry out their plans with knife-like precision

For them blood equals medals

Slaughter is an act of heroism

How hard it is to sing when I must sing of horror

Horror which I am living;

horror which I am dying

To see myself among so much and so many moments of infinity

In which silence and screams are the end of my song

Stilte lost alle objecten op

Het is niet gerelateerd aan een tegenhanger die tot de geest behoort

Stilte heeft niets te maken met geest

Het kan niet worden gedefinieerd

Het kan direct worden gevoeld omdat het onze nabijheid is

Stilte is beperking

Het is voelen zonder voelsprieten

Stilte heeft geen tussenpersoon nodig

Geluid dat voortkomt uit stilte is muziek

Binnen deze vier muren bestaat slechts een nummer

Wat niet vordert

Die langzaamaan steeds meer de dood zal wensen

Maar plotseling ontwaakt mijn geweten

En ik zie dit tij zonder hartslag

Alleen de hartslag van machines

En het leger toont de gezichten van hun verloskundigen vol zoetheid

Hoeveel de mensheid wordt blootgesteld aan honger, kou, paniek, pijn?

Morele druk, terreur en waanzin?

Wat een afschuw roept het gezicht van het fascisme op!

Ze voeren hun plannen uit met een mesachtige precisie

Voor hen is bloed gelijk aan medailles

Slachten is een heldhaftige daad

Hoe moeilijk is het om te zingen als ik over horror moet zingen

Horror die ik leef;

horror waarvan ik dood ga

Om mezelf te zien tussen zoveel en zoveel momenten van oneindigheid

Waarin stilte en geschreeuw het einde zijn van mijn lied