La Java Bleue — 1939 - Frehel

Il est au bal musette

Un air rempli de douceur

Qui fait tourner les têtes

Qui fait chavirer les cœurs

Tandis qu’on glisse à petits pas

Serrant celle qu’on aime dans ses bras

Tout bas l’on dit dans un frisson

En écoutant jouer l’accordéon

C’est la java bleue

La java la plus belle

Celle qui ensorcelle

Et que l’on danse les yeux dans les yeux

Au rythme joyeux

Quand les corps se confondent

Comme elle au monde

Il n’y en a pas deux

C’est la java bleue

Chérie sous mon étreinte

Je veux te serrer plus fort

Pour mieux garder l’empreinte

Et la chaleur de ton corps

Que de promesses, que de serments

On se fait dans la folie d’un moment

Mais ses serments remplis d’amour

On sait qu’on ne les tiendra pas toujours

Hij is bij het musettebal

Een lucht gevuld met zoetheid

dat doet hoofden draaien

Wie laat harten kapseizen?

Terwijl we langzaam glijden

Degene van wie we houden in onze armen houden

Stilletjes zeggen ze huiverend

Luisteren naar het accordeonspel

Het is de blauwe java

De mooiste java

Degene die behekst

En we dansen oog in oog

In het vrolijke ritme

Wanneer lichamen samensmelten

Vind haar leuk in de wereld

Er zijn er geen twee

Het is de blauwe java

Schat onder mijn omhelzing

Ik wil je steviger vasthouden

Om de afdruk beter te behouden

En de warmte van je lichaam

Welke beloften, welke eden?

We raken in de waanzin van een moment

Maar zijn eden waren gevuld met liefde

We weten dat we ze niet altijd zullen vasthouden