Lean Baby - Frank Sinatra

My lean baby — tall and thin

Five feet seven — of bones and skin

But when she tells me maybe she loves me I feel as mellow as a fellow can be She’s so skinny — she’s so drawn

When she stands sideways — you (would) think (that) she’s gone

But when she calls me: «baby" — I feel fine

To think she’s frantically, romantically mine

She’s slender, but she’s tender

She makes my heart surrender

And every night, when I hold her tight

The feeling is nice — my arms can go around twice

My lean baby — she’s so slim

A broomstick’s wider — but not as trim

And when she starts to kiss me — then I know

I love her so, I’ll never, ever, let her go My lean baby — strange to see

And all that nothing — it belongs to me And though she may be scrawny — she’s OK

Because I wouldn’t want her any other way

She’s so skinny — she’s so drawn

When she stands sideways — you (would) think (that) she’s gone

But when she calls me: «baby" — I feel fine

To think she’s frantically, romantically mine

I chased her — and I caught her

Then a diamond ring — I bought her

(Hey) The diamonds shine — the ring is so fine

But here is the twist — she wears it right on her wrist

My lean baby — she’s so slim

A broomstick’s wider — but not as trim

And when she starts to kiss me — then I know

I love her so, I’ll never, ever, let her go My lean baby — tall and thin…

(do-do-do-do-do,…)

Mijn magere baby - lang en dun

Vijf voet zeven — van botten en huid

Maar als ze me vertelt dat ze misschien van me houdt, voel ik me zo zacht als een collega kan zijn. Ze is zo mager - ze is zo aangetrokken

Als ze opzij staat — zou je denken (dat) ze weg is

Maar als ze me roept: "baby" — voel ik me goed

Om te denken dat ze razend, romantisch van mij is

Ze is slank, maar ze is teder

Ze laat mijn hart zich overgeven

En elke nacht, als ik haar stevig vasthoud

Het gevoel is fijn — mijn armen kunnen twee keer rond

Mijn magere baby - ze is zo slank

Een bezemsteel is breder — maar niet zo trim

En als ze me begint te kussen — dan weet ik het

Ik hou zo veel van haar, ik zal haar nooit, maar dan ook nooit laten gaan. Mijn magere baby - vreemd om te zien

En al dat niets - het is van mij En hoewel ze mager is - ze is in orde

Omdat ik haar niet anders zou willen

Ze is zo mager - ze is zo getekend

Als ze opzij staat — zou je denken (dat) ze weg is

Maar als ze me roept: "baby" — voel ik me goed

Om te denken dat ze razend, romantisch van mij is

Ik achtervolgde haar - en ik ving haar

Toen een diamanten ring — ik kocht haar

(Hey) De diamanten glanzen — de ring is zo fijn

Maar hier is de twist: ze draagt ​​hem precies om haar pols

Mijn magere baby - ze is zo slank

Een bezemsteel is breder — maar niet zo trim

En als ze me begint te kussen — dan weet ik het

Ik hou zo veel van haar, ik zal haar nooit, maar dan ook nooit laten gaan. Mijn magere baby - lang en dun...

(doe-doe-doe,…)