Angustias y Sagrario - Frank Delgado

Angustias frente a mi ventana

baila un número del carnaval.

Sagrario la sorprende en esa

y la empieza a criticar.

Y yo sólo quiero

terciar en la discusión

o ver la reconciliación.

Pero mi sueño es imposible.

Sagrario vuelve del trabajo

enfundada en el mismo verol.

Angustias le espera en el baño

en una nube de vapor.

Y yo sólo quiero

que me pidan la toalla

o haga pompas de jabón.

Pero mi sueño es imposible.

Avísenme que tengo locos

a los vecinos del averno

que me esperan

y siempre quieren nuevos cuentos.

Y yo me invento marranadas,

en fin, yo nunca veo nada,

pero la mente sucia de la gente

se proyecta en laberintos insondables

pantanosos y execrables.

Angustias se acuesta en la cama

y Sagrario se hace de rogar.

Angustias se hace la dormida

y Sagrario el militar.

Y yo sólo quiero

prepararles el café

que toman al amanecer.

Pero mi sueño es imposible.

Angst voor mijn raam

dans een carnavalsnummer.

Sagrario verrast haar daarin

en begint haar te bekritiseren.

en ik wil gewoon

mengen in de discussie

of bekijk de afstemming.

Maar mijn droom is onmogelijk.

Tabernakel komt terug van het werk

omhuld met dezelfde verol.

Angustias wacht op u in de badkamer

in een wolk van stoom

en ik wil gewoon

vraag me om de handdoek

of zeepbellen blazen.

Maar mijn droom is onmogelijk.

Laat me weten dat ik gek ben

aan de buren van de hel

wat staat me te wachten

en ze willen altijd nieuwe verhalen.

En ik verzin vuile trucs,

Hoe dan ook, ik zie nooit iets,

maar de vuile geest van de mensen

wordt geprojecteerd in ondoorgrondelijke doolhoven

moerassig en afschuwelijk.

Angustias ligt op het bed

en Tabernakel is gemaakt om te bedelen.

Angustias doet alsof ze slaapt

en Sagrario het leger.

en ik wil gewoon

zet de koffie klaar

dat ze bij zonsopgang drinken.

Maar mijn droom is onmogelijk.