Perfidia - Francis Goya

No one knows the pain I suffer

So great I cannot even sob

Alone and trembling with desire

One look at me and they turn away

Woman, if you have a word with God

Ask Him if I have ever once

Ceased loving you

And the sea, mirror of my heart

Those times it saw me shed tears at

The perfidy of your love

I search for you wherever I go

But cannot find you

What good can come of longing for your kisses

If your lips will not bestow them upon me?

And you, who know where you are heading

Who know what adventures await

How far away you are from me

Niemand kent de pijn die ik lijd

Zo geweldig dat ik niet eens kan snikken

Alleen en trillend van verlangen

Eén blik naar mij en ze draaien zich om

Vrouw, als je een woord met God hebt?

Vraag Hem of ik ooit een

Opgehouden van je te houden

En de zee, spiegel van mijn hart

Die keren dat ik tranen zag om

De trouweloosheid van je liefde

Ik zoek naar je waar ik ook ga

Maar kan je niet vinden

Wat voor goeds kan het hebben van verlangen naar je kussen

Als uw lippen ze mij niet schenken?

En jij, wie weet waar je heen gaat

Wie weet welke avonturen je te wachten staan

Hoe ver ben je bij mij vandaan