Le storie di ieri - Francesco De Gregori

Mio padre aveva un sogno comune

Condiviso dalla sua generazione

La mascella al cortile parlava

Troppi morti lo hanno tradito

Tutta gente che aveva capito

E il bambino nel cortile sta giocando

Tira sassi nel cielo e nel mare

Ogni volta che colpisce una stella

Chiude gli occhi e si mette a sognare

Chiude gli occhi e si mette a volare

E i cavalli a Salò sono morti di noia

A giocare col nero perdi sempre

Mussolini ha scritto anche poesie

I poeti che strane creature

Ogni volta che parlano è una truffa

Ma mio padre è un ragazzo tranquillo

La mattina legge molti giornali

È convinto di avere delle idee

E suo figlio è una nave pirata

E suo figlio è una nave pirata

E anche adesso è rimasta una scritta nera

Sopra il muro davanti casa mia

Dice che il Movimento vincerà

Il gran capo ha la faccia serena

La cravatta intonata alla camicia

Ma il bambino nel cortile si è fermato

Si è stancato di seguire gli aquiloni

Si è seduto tra i ricordi vicini i rumori lontani

Guarda il muro e si guarda le mani

Guarda il muro e si guarda le mani

Guarda il muro e si guarda le mani

Mijn vader had een gemeenschappelijke droom

Gedeeld door zijn generatie

De kaak van de binnenplaats sprak

Te veel doden hebben hem verraden

Alle mensen die het begrepen

En het kind in de tuin is aan het spelen

Gooi stenen in de lucht en in de zee

Wanneer het een ster raakt

Hij sluit zijn ogen en begint te dromen

Hij sluit zijn ogen en begint te vliegen

En de paarden in Salò stierven van verveling

Als je met zwart speelt, verlies je altijd

Mussolini schreef ook poëzie

De dichters die vreemde wezens

Elke keer als ze praten is het oplichterij

Maar mijn vader is een rustige jongen

In de ochtend leest hij veel kranten

Hij is ervan overtuigd dat hij ideeën heeft

En zijn zoon is een piratenschip

En zijn zoon is een piratenschip

En zelfs nu bleef er een zwart schrift over

Boven de muur voor mijn huis

Hij zegt dat de beweging zal winnen

De grote baas heeft een rustig gezicht

De stropdas die bij het overhemd past

Maar het kind in de tuin stopte

Hij werd het beu om de vliegers te volgen

Hij zat tussen de nabije herinneringen, de verre geluiden

Kijk naar de muur en kijk naar je handen

Kijk naar de muur en kijk naar je handen

Kijk naar de muur en kijk naar je handen