Black Hole Prophecies - Foreign Beggars

We gather in celebration of life, when embracing the mic

One taste of my strife, full straight from fight

Raising my right fist, blazingly hyped

Stating my right to recite, I’ll be taking a flight

Lazin' above clouds, ravin' up high, I

Sail to my touchdown when I clutch crowds and I bust loud

And instruct how the rhyme form can be twisted, can be

Lifted above norms, handed visions

Random writtens that drop jaws, making your clock pause, I’m

Shaming to clog pores, aiming to lock jaws, changing the fuck laws

As we come to the fore, inspired by the sweet scent of skunk from the floor

Words tumbling forth, crumbling hordes

In verses they stumble of course, and burst under my force

Survivors left with their wonder and awe, we exit stage left to a thunderous

applause

He lives alone in a black hole

It’s the bow-legged masochist, who’s savage with a crack pole

He snatched souls, ravaged whole towns and villages

Stole pounds with which he fills the cold mouth he dribbles with

He comes around you with his gold and brown vintage kicks

Trying to snoop around to use some old sounds from ninja flicks

They let him go about his business, said he wasn’t to be trusted since he tends

to things with clenched fists

Iron Man slang is the one with the vile tongue

Spit venom, still spit yelling by the nile home

Ice-faced vagrants take flight like a bird of prey

We murder, praise, first enslave vermin, break their vertebrae

Pilot plans scams from the brain of the Sire scum

Higher strand math from a stray who defiles slums

We walk forward, make haste until the sundown

Living to the fullest, feel like bullets from a thundercloud

He came to Earth to make a mark on this existence

With a strategy so elusive most remark with thick indifference

It’s the visions of the ancients, lost words of the episcopal

Risen from within, he sips a gourd that’s filled with pilfered souls

As though he walks amongst the damned, holding nothing but a cold can of

fiction in his hand

He was a storyteller, outlaw, working on a masterpiece

Head amidst his hands, he chased the stars until the laughter ceased

A charming thief bestowed forth into oblivion

Caught past the millions of warlord’s forced dominions

The cohorts of billions, the raw stock simian

Forethought sought to spawn his brawn amongst his minions

He spread his wisdom with a strange grin

The Grand-Wizard-Alchemist-Prison-Rat who chased skin

He played king to all those who drifted

The sweet taste of sin plagued the tin he pegged his lips with

I hobble home in the shredded threads of a borrowed robe

But my bottle holds sorrows in a hollow hold

See, I’m of the Apollo mold

Meaning I drift though space fireball with a copper tone

Me, I run a rhythm like a cartel

Never stop giving them the sharp nail, hard tale

We impart dark tales in the deep of night

Poised, the poison tips all sail at the speed of light

Iron Man slang is the one with vile tongue

Spit venom, still strip yelling by the hollow home

Ice-faced vagrants take flight like a bird of prey

We murder, praise, first enslave vermin, break their vertebrae

Pilot plans scams from the brain of the Sire scum

Higher strand math from a stray who defiles slums

We walk forward, make haste until the sundown

Living to the fullest, feel like bullets from a thundercloud

We komen samen om het leven te vieren, wanneer we de microfoon omarmen

Een voorproefje van mijn strijd, recht uit het gevecht

Mijn rechtervuist opsteken, laaiend gehyped

Met vermelding van mijn recht om te reciteren, neem ik een vlucht

Luieren boven wolken, ravin' hoog, ik

Vaar naar mijn landingsplaats als ik mensenmassa's vasthoud en luid barst

En instrueer hoe de rijmvorm kan worden gedraaid, kan worden

Verheven boven de normen, overhandigde visies

Willekeurige geschriften die kaken laten vallen, waardoor je klok stilstaat, ik ben

Beschamend om de poriën te verstoppen, gericht op het vergrendelen van kaken, het veranderen van de neukwetten

Als we naar voren komen, geïnspireerd door de zoete geur van skunk van de vloer

Woorden tuimelen voort, afbrokkelende hordes

In verzen struikelen ze natuurlijk, en barsten onder mijn kracht uit

Overlevenden vertrokken met hun verwondering en ontzag, we verlaten het podium naar een onweersbui

applaus

Hij woont alleen in een zwart gat

Het is de boogbenige masochist, die woest is met een breekpaal

Hij greep zielen, verwoestte hele steden en dorpen

Stal ponden waarmee hij de koude mond vult waarmee hij kwijlt?

Hij komt om je heen met zijn gouden en bruine vintage kicks

Proberen rond te neuzen om wat oude geluiden van ninjafilms te gebruiken

Ze lieten hem zijn gang gaan, zeiden dat hij niet te vertrouwen was omdat hij

naar dingen met gebalde vuisten

Iron Man-jargon is degene met de gemene tong

Spuuggif, spuug nog steeds schreeuwend bij de Nijl naar huis

Zwervers met ijskappen vliegen als een roofvogel

We vermoorden, prijzen, maken eerst ongedierte tot slaaf, breken hun wervels

Piloot plant oplichting vanuit het brein van het Sire-tuig

Hogere wiskunde van een zwerver die sloppenwijken vervuilt

We lopen vooruit, haasten ons tot zonsondergang

Met volle teugen leven, voelen als kogels uit een onweerswolk

Hij kwam naar de aarde om een ​​stempel op dit bestaan ​​te drukken

Met een strategie die zo ongrijpbaar is, de meeste opmerking met dikke onverschilligheid

Het zijn de visioenen van de ouden, verloren woorden van de bisschop

Van binnenuit verrezen, nipt hij van een kalebas die gevuld is met gestolen zielen

Alsof hij tussen de verdoemden loopt en niets anders vasthoudt dan een koud blikje...

fictie in zijn hand

Hij was een verhalenverteller, een outlaw, die aan een meesterwerk werkte

Hoofd tussen zijn handen, jaagde hij de sterren tot het gelach ophield

Een charmante dief in de vergetelheid gebracht

Gevangen voorbij de miljoenen gedwongen heerschappijen van de krijgsheer

De cohorten van miljarden, de ruwe voorraad simian

Vooruitdenken probeerde zijn spierkracht onder zijn volgelingen te spawnen

Hij verspreidde zijn wijsheid met een vreemde grijns

De Grand-Wizard-Alchemist-Prison-Rat die de huid achtervolgde

Hij speelde koning voor iedereen die afdwaalde

De zoete smaak van de zonde plaagde het blik waarmee hij zijn lippen vastklemde

Ik strompel naar huis in de versnipperde draden van een geleende mantel

Maar mijn fles houdt verdriet in een hol ruim

Kijk, ik ben van de Apollo-mal

Wat betekent dat ik door een vuurbal van de ruimte zweef met een koperen toon

Ik, ik run een ritme als een kartel

Stop nooit met het geven van de scherpe spijker, het harde verhaal

We vertellen duistere verhalen in het diepe van de nacht

Klaar, de giftips varen allemaal met de snelheid van het licht

Iron Man-jargon is degene met een gemene tong

Spuuggif, nog steeds schreeuwend bij het holle huis

Zwervers met ijskappen vliegen als een roofvogel

We vermoorden, prijzen, maken eerst ongedierte tot slaaf, breken hun wervels

Piloot plant oplichting vanuit het brein van het Sire-tuig

Hogere wiskunde van een zwerver die sloppenwijken vervuilt

We lopen vooruit, haasten ons tot zonsondergang

Met volle teugen leven, voelen als kogels uit een onweerswolk