Ghost in the Family - For Selena And Sin

you took a step closer as they opened the door

to the dooms so empty and silent… and air so cold

ghost in the family, it never speak

ghost in the family, it always…

come with you and speak, come with you and speak

come with you and speak voices so thin

it won’t forget, it won’t leave

stab your heart, your heart belongs to sorrow

night grows inside you, but are you gonna let go?

once you had that dream, you touched the mourning sun

in the darkness of those days, but everything left unsaid, undone

ghost in the family, it always speak

ghost in the family, it never…

come with you and speak, come with you and speak

come with you and speak with voices so thin

it have to forget, it have to leave

stab your heart, your heart belongs to sorrow

night grows inside you, will you let go?

and when the ground is frozen and your gaze the hamlet roads

your eyes blur in a bleak view and nothing what it seems

ain’t it ironic and stange how life feels prearranged

now when you find it out, nothing makes sense

life means dying

je deed een stap dichterbij toen ze de deur openden

naar de ondergang zo leeg en stil... en de lucht zo koud

geest in de familie, hij spreekt nooit

geest in de familie, het is altijd...

kom met je mee en spreek, kom met je mee en spreek

kom met je mee en spreek zo ijle stemmen

het zal niet vergeten, het zal niet weggaan

steek in je hart, je hart behoort tot verdriet

de nacht groeit in je, maar ga je loslaten?

zodra je die droom had, raakte je de rouwende zon aan

in de duisternis van die dagen, maar alles bleef onuitgesproken, ongedaan gemaakt

geest in de familie, die spreekt altijd

geest in de familie, het is nooit...

kom met je mee en spreek, kom met je mee en spreek

kom met je mee en spreek met zo ijle stemmen

het moet vergeten, het moet vertrekken

steek in je hart, je hart behoort tot verdriet

de nacht groeit in je, wil je loslaten?

en wanneer de grond bevroren is en je blik op de wegen van het gehucht

je ogen vervagen in een somber beeld en niets wat het lijkt

is het niet ironisch en vreemd hoe het leven op voorhand geregeld aanvoelt?

als je het nu ontdekt, heeft niets meer zin

leven betekent sterven