Moth In The Porch Light - Folly & the Hunter

You manifest what I see in triumph the plunder taken after the violence

Of our romantic and foolish notions/ I guess it figures the woman ruins

The meager voice became a shout when I raised my eyes and figured out that

I was standing on a porch with an eerie glow and voice so hoarse

I saw you there with dusty wings your eyes were sideways and searching

For a common path while your lies were stewing I guess it figures the woman

ruins

Moth in a Porchlight out in the woods

There is no question you’re up to no good

Grasping for choice if only I could

I could not know until I stood where I stood

Joyful undertones brought us light on those mostly secret summer nights

When I felt that I could have killed in a blinding passion that haunts me still

And the following months you began a war with the alter ego that I fell for

You really don’t know what you’re doing I guess it figures the woman ruins

Je manifesteert wat ik zie in de triomf van de buit die na het geweld is genomen

Van onze romantische en dwaze ideeën / ik denk dat het de vrouw ruïneert

De magere stem werd een schreeuw toen ik mijn ogen opsloeg en erachter kwam dat

Ik stond op een veranda met een griezelige gloed en stem zo hees

Ik zag je daar met stoffige vleugels, je ogen waren opzij en zoekend

Voor een gemeenschappelijk pad terwijl je leugens aan het stoven waren, denk ik dat het de vrouw is

ruïnes

Mot in een verandalamp in het bos

Er is geen vraag dat je niet goed bent

Grijpen naar keuze als ik maar kon

Ik kon het niet weten totdat ik stond waar ik stond

Vrolijke ondertonen brachten ons licht op die meestal geheime zomeravonden

Toen ik voelde dat ik had kunnen doden in een verblindende passie die me nog steeds achtervolgt

En de volgende maanden begon je een oorlog met het alter ego waar ik voor viel

Je weet echt niet wat je doet, ik denk dat het de vrouw ruïneert