Katkeaa - Flowboysfam, Illi

Pienen palan poimin susta mukaan, voi hyvin missä kuljetkaan

Tunnen kuinka syke katoaa, sydänkäyrä piippaa viimeisen kerran kun tää katkeaa

Mitä jos mä oonki vaan pieni poika, tai oltasko me tavattu ees ilman tietsikoita

Mitä jos mä oonki vaa tuulen puuska, tai lehti joka tippuu maahan aina syksyl

puusta

Kylmä pelottaa, mä haurastun kokonaa.

Istun yksin kotona, en kauaa jaksa odottaa

Kello pyörii enkä vieläkään oo varma, et mitä pitäs tehdä, ehkä mul on

tunnevamma?

Ku samaan aikaan mä pyydän sua jäämään, mikään ei muutu mä haluun irti päästää.

Miks?

En tiedä syytä, mä pyydän ymmärtäväisyyttä.

Sydän lyö tyhjää, henki salpautuu

ja on kylmä

Mä tiedän miten tyhmää on ku toista satuttaa, mä en pitäny mun lupauksii.

Vannon että kaduttaa

Mä en oo paha poika, toivon et sä kuuntelet.

Ku sä oot ainoo joka onnelliseks

mut tekee

Pienen palan poimin susta mukaan, voi hyvin missä kuljetkaan

Tunnen kuinka syke katoaa, sydänkäyrä piippaa viimeisen kerran kun tää katkeaa

Mä joskus luulin, et rakkaus ois ikuista.

Mut se on kyyneliä päiväkirjan

sivuilla

Päivät hiljaa lipuivat vaan ohitsemme, meni kaksi vuotta ku me kadotettiin

toisemme

Haihduttiin niinku lumi kevätsäässä, käsi kädessä käveltiin pettävällä jäällä

Meillä oli säätöjä muiden kaa, ei erottu kuitenkaan, vaikkei ollu enää tunteita

Turhaan pelkää ettei yli pääsis ikinä, ku aika korjaa haavat saa toivon

sykkimään sisimmäs

Yksinään tiskillä viskiä tuplana, ja ainoastaan sinä pyörit mun ajatuskuplassa

Sinisin silmin olin aivan sun lumoissa, nyt on turha itkee ku ei nuori rakkaus

kukoista

Eikä se liekki saanu happee vaan se sammui, näin ne ihmissuhteet katkeaa

Pienen palan poimin susta mukaan, voi hyvin missä kuljetkaan

Tunnen kuinka syke katoaa, sydänkäyrä piippaa viimeisen kerran kun tää katkeaa

Mene vaan, mene vaan, mee vaan

Mä kuljen mukanas, varjona takanas.

Muista hyvää, älä suotta oo pahoillas

Mene vaan, mene vaan, mee vaan

Takas ei palata, vaikka kuinka haluttais.

On aika hyväksyy fakta: Tää katkeaa

Pienen palan poimin susta mukaan, voi hyvin missä kuljetkaan

Tunnen kuinka syke katoaa, sydänkäyrä piippaa viimeisen kerran kun tää katkeaa

Ik heb een klein stukje sneeuw meegenomen, het komt goed waar je ook gaat

Ik voel de hartslag verdwijnen, de hartcurve piept voor de laatste keer als hij breekt

Wat als ik nog maar een kleine jongen ben, of als we elkaar eerder hebben ontmoet zonder elkaar te kennen

Wat als ik slechts een windvlaag ben, of een blad dat elke herfst op de grond valt?

van hout

De kou maakt me bang, ik ben volkomen kwetsbaar.

Ik zit alleen thuis, ik kan niet lang meer wachten

De klok tikt en ik weet nog steeds niet zeker wat ik moet doen, misschien wel

emotioneel letsel?

Tegelijkertijd vraag ik je te blijven, er verandert niets aan mijn verlangen om los te laten.

Waarom?

Ik weet de reden niet, ik vraag om begrip.

Het hart slaat leeg, de geest stopt

en het is koud

Ik weet hoe stom het is om anderen pijn te doen, ik kom mijn beloften niet na.

Ik zweer dat ik er spijt van heb

Ik ben geen slechte jongen, ik hoop dat je luistert.

Waar jij de enige bent die gelukkig is

maar dat doet het wel

Ik heb een klein stukje sneeuw meegenomen, het komt goed waar je ook gaat

Ik voel de hartslag verdwijnen, de hartcurve piept voor de laatste keer als hij breekt

Vroeger dacht ik dat liefde niet eeuwig duurt.

Maar het is een dagboek van tranen

op de pagina's

De dagen gingen stilletjes aan ons voorbij, twee jaar gingen voorbij sinds we verdwenen

elkaar

We verdampten als sneeuw in lenteweer, we liepen hand in hand op Pettava-ijs

We hadden aanpassingen zoals de anderen, maar we gingen niet uit elkaar, ook al waren er geen gevoelens meer

Het heeft geen zin bang te zijn dat je er nooit overheen zult komen, als de tijd de wonden heelt en je hoop geeft

naar binnen pulseren

Alleen op de toonbank met een dubbele shot whisky, en alleen jij draait rond in mijn gedachteballon

Met blauwe ogen was ik helemaal in de ban van haar, nu heeft het geen zin om te huilen want het is geen jonge liefde

bloemen

En die vlam kreeg geen zuurstof, die ging uit, zo verbreken die menselijke relaties

Ik heb een klein stukje sneeuw meegenomen, het komt goed waar je ook gaat

Ik voel de hartslag verdwijnen, de hartcurve piept voor de laatste keer als hij breekt

Ga je gang, ga je gang, ga je gang

Ik ga met je mee, een schaduw achter je.

Onthoud het goede, filter geen spijt

Ga je gang, ga je gang, ga je gang

Er is geen weg terug, hoe graag je ook wilt.

Het is tijd om het feit te accepteren: het breekt

Ik heb een klein stukje sneeuw meegenomen, het komt goed waar je ook gaat

Ik voel de hartslag verdwijnen, de hartcurve piept voor de laatste keer als hij breekt