White Picket Fence - Five For Fighting

I’ve cut off the curls, I shaved half my face

Became half the man, you asked to replace

I’m willing to save you, you said you’re worth saving

But half of my appetite’s lost half it’s craving

Stand in the mirror, well that’s me beside you

The one with the smile, the one who abides you

And I don’t mind the madman, the killer, the lover

Well he’s slowly fading one into the other

And where is that white picket fence

That I painted myself in the late days of April?

Where are the daffodil mountains?

I know that they’re somewhere around here by the garden

You say that you’re happy, well you should know better

I see that you’ve sewn up that rip in your sweater

That some lover tore off you, that left you both shaking

That bled deep inside you the wound you’d forsaken

And where is that white picket fence

That I painted myself in the late days of April?

Where are the daffodil mountains?

I know that they’re somewhere around here by the garden

Don’t fear I will save you, don’t shout you’ll awaken

The corpse in the desert staked out beside you

I cut off his wing and shaved half his face

But I thought that I saw his eyes move

Ik heb de krullen afgeknipt, ik heb mijn halve gezicht geschoren

Werd de helft van de man die je vroeg om te vervangen

Ik ben bereid je te redden, je zei dat je het waard was om gered te worden

Maar de helft van mijn eetlust is verloren, de helft is er naar hunkert

Ga in de spiegel staan, nou dat ben ik naast jou

Degene met de glimlach, degene die bij je blijft

En ik vind de gek, de moordenaar, de minnaar niet erg

Nou, hij vervaagt langzaam de een in de ander

En waar is dat witte houten hek?

Dat ik mezelf in de late dagen van april schilderde?

Waar zijn de narcissenbergen?

Ik weet dat ze hier ergens bij de tuin zijn

Je zegt dat je gelukkig bent, nou je zou beter moeten weten

Ik zie dat je die scheur in je trui hebt dichtgenaaid

Dat een of andere minnaar je afscheurde, dat liet jullie allebei trillen

Dat bloedde diep in je de wond die je had verlaten

En waar is dat witte houten hek?

Dat ik mezelf in de late dagen van april schilderde?

Waar zijn de narcissenbergen?

Ik weet dat ze hier ergens bij de tuin zijn

Wees niet bang dat ik je zal redden, schreeuw niet, je zult wakker worden

Het lijk in de woestijn stak naast je uit

Ik sneed zijn vleugel af en scheerde de helft van zijn gezicht

Maar ik dacht dat ik zijn ogen zag bewegen