Cranial Liquiscent - Fetid

Cast asunder, casketless in a grave full without number

They feel that I am already gone, and soon they will cease to be wrong

Only mush is left behind these eyes

Foam creeps through clenched teeth, slowly bubbling from my closed lips

My nostrils are filling with the mud that was once only soil, pressed tight

into my face from weight of dancing feet

It’s not my fault that I’m here

It’s not their fault that they don’t hear

They know not what they do, and their actions arise from fear

They know nothing of the suffering that I have experienced above ground and

even less of that which I now feel while below

My hands burrow endlessly, tightly bound by the earth that surrounds,

until they finally find each other

I claw at my wrist and hold my breath, this evil will subsist, regardless of my

death

Uit elkaar geworpen, kistloos in een graf vol zonder nummer

Ze voelen dat ik er al niet meer ben, en binnenkort zullen ze geen ongelijk meer hebben

Er blijft alleen brij achter deze ogen

Schuim kruipt door opeengeklemde tanden en borrelt langzaam uit mijn gesloten lippen

Mijn neusgaten vullen zich met de modder die ooit alleen aarde was, strak aangedrukt

in mijn gezicht door het gewicht van dansende voeten

Het is niet mijn schuld dat ik hier ben

Het is niet hun schuld dat ze niet horen

Ze weten niet wat ze doen en hun acties komen voort uit angst

Ze weten niets van het leed dat ik bovengronds heb ervaren

nog minder van wat ik nu voel terwijl ik beneden ben

Mijn handen graven eindeloos, stevig gebonden door de aarde eromheen,

tot ze elkaar eindelijk vinden

Ik klauw naar mijn pols en houd mijn adem in, dit kwaad zal blijven bestaan, ongeacht mijn

dood