Ну как тебя не любить - Fenix, Ангелина Рай

Я прижал тебя так сильно, ты не смогла уйти.

Твои слова я опять пропустил, я будто заплыл за буйки.

Я мечтал бы прощать тебя снова и снова, что бы забыть этот взгляд.

Внутри от тебя все будто вверх дном и этого не поменять.

Сколько я видел печали в глазах твоих, но ты не грусти.

Мне столько твердили забыть ее имя — возьми, отпусти.

Ну-ка давай, мне попробуй словами это все объясни.

Давай, бей, кричи и скажи: «Ну как тебя не любить?»

Ну как тебя не любить?

Мы выкинем все комплименты, ты будешь меня добивать.

Я оставлю внутри себя злобу, тебе до нее не достать.

И ты жадно царапаешь все мои руки, ты — это просто беда.

Давай, забирай мое все без остатка, это все стоит тебя.

Я закрываю глаза на все твои ссоры, капризы, удары.

Сколько друг друга мы не пытались убить, мы будем вместе, я знаю.

Сколько пройти еще нужно мимо тех, кто нас жадно ломали?

Нам с тобой не нужно здесь первых мест, к черту все кубки, медали.

Я старался забыть это все и воздух хватая руками,

Я закрывал глаза, что бы видеть то солнце, о котором мы мечтали.

Хочу, что бы все было ради нее, и моя меня не забывала.

Я хочу, что бы ты была классной, что бы все для двоих, что бы не проиграли,

Что бы самая милая, та, что мне слилась годами

Меня каждое утро будила одними словами.

Что бы ссоры нас не убивали, а лишь помогали нам жить,

А теперь ты ответь на вопрос: «Ну как тебя не любить?»

Ну как тебя не любить?

Ik heb zo hard op je gedrukt dat je niet weg kon.

Ik heb je woorden weer gemist, alsof ik achter de boeien zwom.

Ik zou ervan dromen je keer op keer te vergeven om deze blik te vergeten.

Binnenin jou lijkt alles op zijn kop en dit kan niet worden veranderd.

Hoezeer ik verdriet in je ogen zag, maar wees niet verdrietig.

Er is mij zoveel verteld dat ik haar naam moest vergeten - neem het, laat het gaan.

Kom op, laat me proberen het allemaal in woorden uit te leggen.

Kom op, sla, schreeuw en zeg: "Nou, hoe kan ik niet van je houden?"

Nou, hoe niet van je te houden?

We zullen alle complimenten weggooien, je maakt me af.

Ik zal woede in mij achterlaten, je kunt er niet bij.

En je krabt gretig al mijn handen, je bent gewoon een probleem.

Kom op, neem mijn alles zonder een spoor achter te laten, het is het je allemaal waard.

Ik sluit een oogje voor al je ruzies, grillen, slagen.

Hoeveel we ook probeerden elkaar te vermoorden, we zullen samen zijn, dat weet ik.

Hoeveel meer heb je nodig om voorbij degenen te gaan die ons gretig hebben gebroken?

Jij en ik hebben hier geen eerste plaatsen nodig, naar de hel met alle bekers en medailles.

Ik probeerde alles te vergeten en hapte naar lucht met mijn handen,

Ik sloot mijn ogen om de zon te zien waar we over droomden.

Ik wil dat alles voor haar is, en de mijne zou me niet vergeten.

Ik wil dat je cool bent, zodat alles voor twee is, zodat je niet verliest,

Wat zou de liefste zijn, degene die al jaren met mij is samengesmolten

Ze maakte me elke ochtend wakker met dezelfde woorden.

Zodat ruzies ons niet doden, maar ons alleen helpen leven,

En nu beantwoord je de vraag: "Wel, hoe niet van je te houden?"

Nou, hoe niet van je te houden?