The Game - Famous Last Words

Thank God I’ve printed on my skin «Never give up»

'Cause there are times I want to quit, say I just don’t give a fuck

But no, I won’t let this go

This music is my home

I will be played no more

Let’s settle up the score

And I feel so torn

I feel so torn

Between what I know is right and what is wrong

To not let go

Is hard but letting go would kill me more

They’ll lie and cheat and fake it

To the end and kill creative dreams and hopes

The sacrifices, moments I have missed

My daughter, God I just want to go home

This is the life I chose

I can’t go back (Should I go back?)

But then I’d always lack

The one thing that has kept my soul whole

No

This is the life I chose

This is the life I chose

And I feel so torn

Between what I know is right and what is wrong

To not let go

Is hard but letting go would kill me more

It’s all just a game

It’s all just a game

Tear down each other so we can be kings

It’s all just a game

A sick fucking game

A game you must play when you’re chasing your dreams

Save me

Take me far away from my insecurities

Mask me

So nobody sees the parts of me I keep

Buried deep inside of me

And I feel so torn

Between what I know is right and what is wrong

To not let go

Is hard but letting go would kill me more

I feel so torn (So torn)

Between what I know is right and what is wrong

To not let go

Is hard but letting go would kill me more (Would kill me more)

Godzijdank heb ik op mijn huid gedrukt "Never give up"

Want er zijn tijden dat ik wil stoppen, zeggen dat het me gewoon geen fuck kan schelen

Maar nee, ik laat dit niet los

Deze muziek is mijn thuis

Er wordt niet meer met me gespeeld

Laten we de stand vereffenen

En ik voel me zo verscheurd

Ik voel me zo verscheurd

Tussen wat ik weet dat goed is en wat fout is

Om niet los te laten

Is moeilijk, maar loslaten zou me nog meer doden

Ze liegen en bedriegen en doen alsof

Tot het einde en het doden van creatieve dromen en hoop

De opofferingen, momenten die ik heb gemist

Mijn dochter, God, ik wil gewoon naar huis

Dit is het leven dat ik heb gekozen

Ik kan niet terug (moet ik teruggaan?)

Maar dan zou ik altijd tekort komen

Het enige dat mijn ziel heel heeft gehouden

Nee

Dit is het leven dat ik heb gekozen

Dit is het leven dat ik heb gekozen

En ik voel me zo verscheurd

Tussen wat ik weet dat goed is en wat fout is

Om niet los te laten

Is moeilijk, maar loslaten zou me nog meer doden

Het is allemaal maar een spel

Het is allemaal maar een spel

Scheur elkaar af zodat we koningen kunnen zijn

Het is allemaal maar een spel

Een zieke verdomde game

Een game die je moet spelen als je je dromen najaagt

Red mij

Breng me ver weg van mijn onzekerheden

Maskeer mij

Dus niemand ziet de delen van mij die ik bewaar

Diep in mij begraven

En ik voel me zo verscheurd

Tussen wat ik weet dat goed is en wat fout is

Om niet los te laten

Is moeilijk, maar loslaten zou me nog meer doden

Ik voel me zo verscheurd (zo verscheurd)

Tussen wat ik weet dat goed is en wat fout is

Om niet los te laten

Is moeilijk, maar loslaten zou me meer doden (zou me meer doden)