Потерянный рай - Фактор страха

потерянный рай — падают тени,

свет так и льется через край

в тихое небо.

сделаю шаг, возьму в руки ветер, и дождь

все превратит на пути в серебро,

сделает солнце вечной звездой.

дорога на свет даст мне надежду встать,

встать и увидеть в стороне

невинную душу.

сделаю вздох.

поможет мне воля забыть

все, что оставил там далеко

и отыскать где-то там впереди

потерянный рай.

мне не жаль, что плачет небо,

что в огне исчезнет даль…

это все теперь неважно,

если виден путь в потерянный рай.

я не отдам веру в Бога,

нет здесь без счастья горя нам,

а это так важно —

здесь я узнал взлет и паденья,

но вдруг все изменил перекресток дорог,

и мне осталось выбрать свой путь.

потерянный рай.

мне не жаль что плачет небо,

что в огне исчезнет даль…

это все теперь неважно,

если виден путь в потерянный рай.

и крылья жжет за облаками ангел

не знает что летит он над землей

судьба оставит этот ???

под вечной тайной

на перекрестке тишины

мне не жаль что плачет небо,

что в огне исчезнет даль…

это все теперь неважно,

если виден путь в потерянный рай.

не поет ???

ветер

тени здесь со всех сторон

только это все неважно

если виден путь в потерянный рай

paradijs verloren - schaduwen vallen

het licht straalt over de rand

naar de stille hemel.

Ik zal een stap zetten, ik zal de wind en regen in mijn handen nemen

verander alles onderweg in zilver,

zal de zon tot een eeuwige ster maken.

de weg naar het licht zal me hoop geven om op te staan,

sta op en kijk opzij

onschuldige ziel.

Ik zal ademhalen.

zal me helpen om te vergeten

alles wat daar ver weg is achtergelaten

en ergens verder zoeken

verloren hemel.

Het spijt me niet dat de lucht huilt,

dat de afstand zal verdwijnen in het vuur...

het maakt nu niet uit

als het pad naar het verloren paradijs zichtbaar is.

Ik zal mijn geloof in God niet opgeven,

er is hier geen verdriet zonder geluk,

is het zo belangrijk -

hier leerde ik de opkomst en ondergang,

maar plotseling veranderde het kruispunt alles,

en ik moet mijn eigen weg kiezen.

verloren hemel.

Het spijt me niet dat de lucht huilt,

dat de afstand zal verdwijnen in het vuur...

het maakt nu niet uit

als het pad naar het verloren paradijs zichtbaar is.

en een engel brandt vleugels achter de wolken

weet niet dat hij boven de grond vliegt

het lot zal dit verlaten ???

onder eeuwig geheim

op het kruispunt van stilte

Het spijt me niet dat de lucht huilt,

dat de afstand zal verdwijnen in het vuur...

het maakt nu niet uit

als het pad naar het verloren paradijs zichtbaar is.

zingt niet???

wind

schaduwen zijn hier van alle kanten

het maakt gewoon niet uit

als je het pad naar het verloren paradijs ziet