What Kind Of Mess - Fake the Envy

This is the time, where friends would seem to imply

It’s the end of days of foolish youth denial

I cannot hide, the time is not mine, too much constant falling in line

Could these stubborn thoughts be reconciled

Who feels the heat, who won’t be seen, trotting along the countless dancing feet

They shall convey their protest through the noise

I cannot fight, so this is my crime, if I remain opposed for a while

Is it worth the hassle, worth the time

This is where I stand, reason never change their minds

No silent hints, no angry words

Believe, this is all you’ll ever leave behind, this chime tonight

Who fears the night, the endless signs, nobody else can see these things as I If nothing else remains, they’ll steal the end

Lips are sealed tight, still on the outside, I won’t agree, won’t fall into

line,

I’ll never see the charms of giving into lies

This is where I stand, reason never change their minds

No silent hints, no angry words

Believe, this is all you’ll ever leave behind, this chime tonight

And when we go, who do we see, what kind of mess are we going to leave

I couldn’t right my wrongs, I couldn’t sing those songs all night,

who will make this seem alright

Dit is het moment waarop vrienden lijken te impliceren

Het is het einde van de dagen van dwaze jeugdontkenning

Ik kan me niet verbergen, de tijd is niet van mij, te veel constante vallen in de rij

Kunnen deze koppige gedachten worden verzoend?

Wie voelt de hitte, wie wordt niet gezien, dravend langs de talloze dansende voeten

Ze zullen hun protest uiten door het lawaai

Ik kan niet vechten, dus dit is mijn misdaad, als ik een tijdje tegen blijf

Is het de moeite, de tijd waard?

Dit is waar ik sta, reden verandert nooit van gedachten

Geen stille hints, geen boze woorden

Geloof, dit is alles wat je ooit zult achterlaten, deze bel vanavond

Wie vreest de nacht, de eindeloze tekenen, niemand anders kan deze dingen zien zoals ik Als er niets anders overblijft, zullen ze het einde stelen

Lippen zijn strak verzegeld, nog aan de buitenkant, ik ben het er niet mee eens, zal er niet in vallen

lijn,

Ik zal nooit de charmes zien van het toegeven aan leugens

Dit is waar ik sta, reden verandert nooit van gedachten

Geen stille hints, geen boze woorden

Geloof, dit is alles wat je ooit zult achterlaten, deze bel vanavond

En als we gaan, wie zien we dan, wat voor rotzooi gaan we achterlaten

Ik kon mijn fouten niet rechtzetten, ik kon die liedjes niet de hele nacht zingen,

wie zal ervoor zorgen dat dit goed lijkt