Cyclop - Exsonvaldes

Le Cyclop me regarde

Et ses yeux brillent un peu

Immobile sous les arbres

Il m’observe un peu mieux

Pour oublier la ville

Où tu ne m’attends pas

La forêt comme exil

Toi tu perds la raison

Moi je n’arrive plus à suivre

Et si je ne suis pas encore fou

Je souhaite le devenir

Je souhaite le devenir

Je souhaite le devenir

Le cyclop te regarde

Et tes yeux brillent aussi

Quand tu vois en miroir

Le reflet de ta folie

Dis adieu à la ville

Tu n’y reviendras pas

La forêt nous unit

Toi tu perds la raison

Moi je n’arrive plus à suivre

Et si je ne suis pas encore fou

Je souhaite le devenir

Je souhaite le devenir

Je souhaite le devenir

Et si je ne suis pas encore fou

Je souhaite le devenir

Toi tu perds la raison

Moi je n’arrive plus à suivre

Et si je ne suis pas encore fou

Je souhaite le devenir

Et si je ne suis pas encore fou

Et si je ne suis pas encore fou

Et si je ne suis pas encore fou

Je souhaite le devenir

Niki oh reste là, ce que j’ai est à toi

De cycloop houdt me in de gaten

En zijn ogen glanzen een beetje

Roerloos onder de bomen

Hij observeert me wat beter

Om de stad te vergeten

waar je me niet verwacht

Het bos als ballingschap

Je verliest je verstand

Ik kan niet meer volgen

En als ik nog niet gek ben

ik wens te worden

ik wens te worden

ik wens te worden

Cyclops houdt je in de gaten

En je ogen stralen ook

Als je in de spiegel kijkt

De weerspiegeling van je waanzin

Zeg maar dag tegen de stad

Je komt niet terug

Het bos verenigt ons

Je verliest je verstand

Ik kan niet meer volgen

En als ik nog niet gek ben

ik wens te worden

ik wens te worden

ik wens te worden

En als ik nog niet gek ben

ik wens te worden

Je verliest je verstand

Ik kan niet meer volgen

En als ik nog niet gek ben

ik wens te worden

En als ik nog niet gek ben

En als ik nog niet gek ben

En als ik nog niet gek ben

ik wens te worden

Niki oh blijf daar, wat ik heb is van jou