Crawl - Excruciation

I bleed, I bleed

— the wounds of man

I burn to purify my soul

Those torments

That take my breath away

This pain

Not all my tears can drown

Never can

And I do that for you

My lord

Can’t you see

That I‘ve suffered enough?

Forever my lord

Towards the stars

And beyond

To reach for your hand

And I carry the burden

You put on my shoulder

Devotion and commitment

My sorrows will vanish

And all sins

I might have done

Forever and ever I crawl…

I crawl towards my life…

I wash the path I crawl on

With the blood

That pours out

Of the stigma I got

From this journey to you

Where I look for release

One answer

That tells me it’s worth

I’m crawling I’m creeping

I’m crying I’m screaming

I’m trying not to lose

My faith

I’m living while dying

I’m burning while drowning

I’m praying

While being in doubt

And forever I crawl

I crawl towards my life…

I almost killed myself to justify my love & devotion

Waiting for thy gracious mercy to release me from my agonies

But now I see

You are the lie of all lies

A promise unfulfilled

But what is to expect from one who has led his own flesh to the scaffold?

No release, no redemption.

Your playground is our living hell

White shades of antimatter

Ik bloed, ik bloed

— de wonden van de mens

Ik brand om mijn ziel te zuiveren

die kwellingen

Dat neemt mijn adem weg

Deze pijn

Niet al mijn tranen kunnen verdrinken

kan nooit

En dat doe ik voor jou

Mijn Heer

Kun je niet zien?

Dat ik genoeg heb geleden?

Voor altijd mijn heer

Op weg naar de sterren

En verder

Om naar je hand te reiken

En ik draag de last

Je doet mijn schouder aan

Toewijding en toewijding

Mijn verdriet zal verdwijnen

En alle zonden

Ik had het misschien gedaan

Voor altijd en altijd kruip ik…

Ik kruip naar mijn leven...

Ik was het pad waarop ik kruip

Met het bloed

Dat stroomt eruit

Van het stigma dat ik kreeg

Van deze reis naar jou

Waar ik naar verlossing zoek

één antwoord

Dat zegt me het is de moeite waard

ik kruip ik kruip

ik huil ik schreeuw

Ik probeer niet te verliezen

Mijn geloof

Ik leef terwijl ik sterf

Ik brand terwijl ik verdrink

Ik bid

Terwijl je aan het twijfelen bent

En voor altijd kruip ik

Ik kruip naar mijn leven...

Ik heb bijna zelfmoord gepleegd om mijn liefde en toewijding te rechtvaardigen

Wachtend op uw genadige genade om mij te verlossen van mijn pijnen

Maar nu zie ik

Jij bent de leugen van alle leugens

Een belofte die niet is nagekomen

Maar wat te verwachten van iemand die zijn eigen vlees naar het schavot heeft geleid?

Geen vrijgave, geen verlossing.

Uw speeltuin is onze levende hel

Witte tinten antimaterie