Dark That Follows - Evans Blue

There’s just so many things you never needed to say.

Like I’m your other soul, but you can love them all

You’re tears are meaningless, they’re written on your face.

Just like your empty words, just like the chemical.

Just like the disease that stains your lips tonight.

You are the disease that’s in my life.

If it’s no ones fault,

There’s just no one to blame and nothing to say.

This time it’s no ones fault.

Oh, there’s nothing to save and no one to hate.

But I want to so bad.

Believe me.

There’s just so many ways you never needed to be.

Like cuts of empty space that never leaves your side.

Now wipe that stupid look off of your face.

You’re not the finest one, you’re not the only one.

You’re just a disease that stains the lips tonight.

You are the disease that’s in my life.

If it’s no ones fault,

There’s just no one to blame and nothing to say.

This time it’s no ones fault.

Oh, there’s nothing to save and no one to hate.

But I want to so bad.

Believe me.

We’re great in small doses

I pronounce it.

You’re satisfied loving me.

You’re so proud of yourself and your disadvantage to me.

It’s just something you love to say.

The greater the dosage makes me mispronounce it to be.

You’re dead inside of me.

You’re dead inside of me.

But when you’re alone.

And no one knows.

It doesn’t seem to matter.

You’re the same inside of me.

If it’s no ones fault,

There’s just no one to blame and nothing to say.

This time it’s no ones fault.

Oh, there’s nothing to save and no one to hate.

If I say I want you so bad.

It doesn’t matter.

Don’t believe me.

You’re just the disease that was in my life

Er zijn zo veel dingen die je nooit hoefde te zeggen.

Alsof ik je andere ziel ben, maar je kunt van ze allemaal houden

Je tranen zijn zinloos, ze staan ​​op je gezicht geschreven.

Net als je lege woorden, net als de chemische stof.

Net als de ziekte die vanavond je lippen bevlekt.

Jij bent de ziekte die in mijn leven is.

Als het niemands schuld is,

Er is gewoon niemand om de schuld te geven en niets te zeggen.

Deze keer is het niemands schuld.

Oh, er valt niets te redden en niemand te haten.

Maar ik wil zo graag.

Geloof me.

Er zijn gewoon zoveel manieren waarop je dat nooit hoefde te zijn.

Zoals stukjes lege ruimte die nooit van je zijde wijken.

Veeg nu die stomme blik van je gezicht.

Je bent niet de beste, je bent niet de enige.

Je bent gewoon een ziekte die vanavond vlekken op de lippen maakt.

Jij bent de ziekte die in mijn leven is.

Als het niemands schuld is,

Er is gewoon niemand om de schuld te geven en niets te zeggen.

Deze keer is het niemands schuld.

Oh, er valt niets te redden en niemand te haten.

Maar ik wil zo graag.

Geloof me.

We zijn geweldig in kleine hoeveelheden

Ik spreek het uit.

Je bent tevreden van me te houden.

Je bent zo trots op jezelf en je nadeel tegenover mij.

Het is gewoon iets dat je graag zegt.

Hoe groter de dosering maakt dat ik het verkeerd uitspreek.

Je bent dood in mij.

Je bent dood in mij.

Maar als je alleen bent.

En niemand weet het.

Het lijkt er niet toe te doen.

Jij bent hetzelfde in mij.

Als het niemands schuld is,

Er is gewoon niemand om de schuld te geven en niets te zeggen.

Deze keer is het niemands schuld.

Oh, er valt niets te redden en niemand te haten.

Als ik zeg dat ik je zo graag wil.

Het maakt niet uit.

Geloof me niet.

Je bent gewoon de ziekte die in mijn leven was