Everlasting Wanderers - Esqarial

Gust of wind on my face as I strut

Dust in throat mile by mile

Everlasting wanderer

Doomed to the eternal exile

Running blindly to the goal

That is as misty as our future

We are driving along at a crawl

But the path we walk doesn’t draw to a close

Never will draw to a close

Blinded by a vision of new life

For the hope I sacrifice my youth

From nodding I feel the pain in my neck

I am the one who was proved right in the end

I know the legend will come true

Sail to discover something new

We’re walking in through open door

Leaving the world rotten to the core

Drop of water on the desert’s sands

All the rage captured in one cell

In the darkness lives the stream of light

To build «New Heaven» I find power in my own hell

My own private hell

Windvlaag op mijn gezicht terwijl ik stut

Stof in de keel mijl per mijl

Eeuwige zwerver

Gedoemd tot de eeuwige ballingschap

Blindelings naar het doel rennen

Dat is net zo mistig als onze toekomst

We rijden mee op een kruipgang

Maar het pad dat we bewandelen komt niet ten einde

Zal nooit ten einde lopen

Verblind door een visioen van nieuw leven

Voor de hoop dat ik mijn jeugd opoffer

Door te knikken voel ik de pijn in mijn nek

Ik ben degene die uiteindelijk gelijk kreeg

Ik weet dat de legende zal uitkomen

Vaar om iets nieuws te ontdekken

We lopen door een open deur naar binnen

De wereld tot op het bot verrot achterlaten

Druppel water op het woestijnzand

Alle woede gevangen in één cel

In de duisternis leeft de stroom van licht

Om «Nieuwe Hemel» te bouwen, vind ik kracht in mijn eigen hel

Mijn eigen privéhel