По дороге домой - Ермен Анти

Выходить наружу лишь по праздничным дням

Без особых причин, без особых подлян.

Улыбнуться всем тем, кто глядит тебе вслед.

Ощущая усталость от прожитых лет,

Я шагаю по трупам, по выжженным снам,

По пустым коридорам и прочим местам

Рационального гетто…

По дороге домой…

Пусть горят города в неизбежном огне,

Пусть скайфуются те, кто сидит на игле,

Их жалеть не придётся, надо будет втоптать,

Разорвать на кусочки, а после воздать

По заслугам всем тем, кто уносится в даль,

Оставляя другим пустоту и печаль

Как поражение веры…

По дороге домой…

Тормознуться вначале, обломаться в конце

Или взять очутиться на том рубеже,

Где срываются маски и рвутся тела,

Где взамен этой пакости хлещет весна.

Жизнь несётся рекой, продолжается бой,

И не важно, что будет с тобой или мной

В тот миг, когда мы очнёмся

По дороге домой…

Ga alleen naar buiten op feestdagen

Zonder speciale reden, geen speciale gemeenheid.

Glimlach naar iedereen die voor je zorgt.

Moe van de afgelopen jaren,

Ik loop over lijken, over verschroeide dromen,

Door lege gangen en andere plekken

Rationele getto...

Op weg naar huis...

Laat de steden branden in onvermijdelijk vuur,

Laat degenen die op de naald zitten skiën,

Je hoeft geen medelijden met ze te hebben, je zult moeten vertrappen,

Breek in stukken en betaal dan terug

Volgens de verdiensten van allen die in de verte worden meegevoerd,

Anderen leegte en verdriet achterlaten

Als een verlies van vertrouwen...

Op weg naar huis...

Vertragen aan het begin, afbreken aan het einde

Of neem om jezelf op die lijn te vinden,

Waar maskers worden afgescheurd en lichamen worden verscheurd,

Waar in plaats van deze vuile truc de lente zwepen.

Het leven stroomt als een rivier, de strijd gaat door,

En het maakt niet uit wat er met jou of mij zal gebeuren

Het moment dat we wakker worden

Op weg naar huis...