Slow Moving Train - Eric Burdon

I was standing out back as the sun sank on down.

I was thinking to myself about a long distant sound,

How the fury and the flame burned so bright

Then blew out and left town on a slow moving train.

On a slow moving train, from the West to the East,

With the hopes of a nation of salvation and peace,

All the people came out and they stood by the tracks,

As the slow moving train took him back.

It was the end of the road of a time and a place,

The end of a dream and sweet youth’ssmiling face,

The beginning of a lesson we’re still learning today,

Since he left on the slow moving train.

On that slow moving train, as he rested in peace,

'cross the mountains and plains from the sea to the sea,

All the peoplecame out, the men took off their hats,

As that slow moving train took him back.

I wonder where would we be, if the bullets had failed,

If the young men with dreams had somehow prevailed,

Just a shot from the darkness and the whole world was changed,

They sent him home on a slow moving train.

On a slow moving train, from the West to the East,

With the hopes of a nation of salvation and peace,

All the people came out and they stood by the tracks,

As the slow moving train took him back.

He went home on that slow moving train.

Ik stond achterin toen de zon onderging.

Ik dacht bij mezelf over een lang ver geluid,

Hoe de woede en de vlam zo fel brandden

Blies toen uit en verliet de stad op een langzaam rijdende trein.

In een langzaam rijdende trein, van het westen naar het oosten,

Met de hoop op een natie van redding en vrede,

Alle mensen kwamen naar buiten en stonden bij de sporen,

Terwijl de langzaam rijdende trein hem terugbracht.

Het was het einde van de weg van een tijd en een plaats,

Het einde van een droom en een lief lachend gezicht van de jeugd,

Het begin van een les die we vandaag nog leren,

Sinds hij vertrok met de langzaam rijdende trein.

Op die langzaam rijdende trein, terwijl hij in vrede rustte,

'kruis de bergen en vlaktes van de zee naar de zee,

Alle mensen kwamen naar buiten, de mannen namen hun hoed af,

Terwijl die langzaam rijdende trein hem terugbracht.

Ik vraag me af waar we zouden zijn als de kogels hadden gefaald,

Als de jonge mannen met dromen op de een of andere manier hadden gezegevierd,

Slechts een schot uit de duisternis en de hele wereld was veranderd,

Ze stuurden hem naar huis in een langzaam rijdende trein.

In een langzaam rijdende trein, van het westen naar het oosten,

Met de hoop op een natie van redding en vrede,

Alle mensen kwamen naar buiten en stonden bij de sporen,

Terwijl de langzaam rijdende trein hem terugbracht.

Hij ging met die langzaam rijdende trein naar huis.