Home - Eric Bachmann

Ease my mind to find my way

To brown eyes on an angel’s face

Dark night knows the new moon’s high

And all those stars are friends of mine

And all those stars are friends of mine

Crescent blushing veiled by rain

Glowing so the day she came

Sweet as laughter flowing free

Nowhere river carry me

Nowhere river carry me

Seen her from the road winding sleepless lonesome roving

Lately stealing white light from the moon

Full moon silver snowfall lay

Still tonight to light my way

Though I may drift and I may roam

She’s the one I call my home

She’s the one I call my home

Gemak mijn geest om mijn weg te vinden

Naar bruine ogen op het gezicht van een engel

De donkere nacht kent het hoogtepunt van de nieuwe maan

En al die sterren zijn vrienden van mij

En al die sterren zijn vrienden van mij

Halvemaan blozen versluierd door regen

Gloeiend dus op de dag dat ze kwam

Zoet als gelach dat vrij stroomt

Nergens draagt ​​de rivier mij

Nergens draagt ​​de rivier mij

Gezien haar vanaf de weg kronkelend slapeloos eenzaam zwervend

De laatste tijd stelen wit licht van de maan

De zilveren sneeuwval van de volle maan lag

Nog vanavond om mijn pad te verlichten

Hoewel ik kan drijven en ik kan zwerven

Zij is degene die ik mijn thuis noem

Zij is degene die ik mijn thuis noem