The Semblance of Eternal Mist - Ephemeral Ocean

Open your eyes in the white december

Do you feel this little warmer?

Our own heart is melting at the same time

There is no guest here.

still

But something is still trying to excite

To infuse to our lifeless bodies the semblance

Of life, another day will bring me the truth

This became scared, then became silly

Sleep, sweety

It’s so boring because of their own stare

Even heaven’s creatures suspect the doom is near

There are a million answers and no one right below

Between us, where the arrows are always the same

Measure every step during similar way

And punch my soul, then lick this wound slowly

How does it taste?

Still bitter?

I think my blood has an essence of your perfume

Let us vow to each other that someday we will repent

We don’t die of their own accord

Searching under the pressure

Of the ocean of tears

And wherever your god is

I know how you feel

Keeping over and over

Our hearts in the ground

Storms of sadness will rising

And we’ll reach to the sky

The pain doesn’t spread me, it hurts itself

Instead of the ashes you’re feeling a raw meat

No anger, no joy, no building

This is an ordinary monster

The monster is me

Open je ogen in de witte december

Voel je je een beetje warmer?

Ons eigen hart smelt tegelijkertijd

Er is hier geen gast.

nog steeds

Maar iets probeert nog steeds te prikkelen

Om onze levenloze lichamen de schijn te bezorgen

Van het leven, een andere dag zal me de waarheid brengen

Dit werd bang en werd toen dwaas

Slaap lieverd

Het is zo saai vanwege hun eigen blik

Zelfs hemelse wezens vermoeden dat de ondergang nabij is

Er zijn een miljoen antwoorden en niemand hieronder

Tussen ons, waar de pijlen altijd hetzelfde zijn

Meet elke stap op dezelfde manier!

En sla mijn ziel, lik deze wond dan langzaam

Hoe smaakt het?

Nog steeds bitter?

Ik denk dat mijn bloed de essentie van jouw parfum bevat

Laten we elkaar beloven dat we ons op een dag zullen bekeren

We gaan niet vanzelf dood

Zoeken onder druk

Van de oceaan van tranen

En waar je god ook is

Ik weet hoe je je voelt

Keer op keer houden

Ons hart in de grond

Stormen van verdriet zullen opkomen

En we zullen naar de hemel reiken

De pijn verspreidt me niet, het doet zichzelf pijn

In plaats van de as voel je een rauw vlees

Geen woede, geen vreugde, geen gebouw

Dit is een gewoon monster

Het monster ben ik