A Cage It Falls Into - Envy

Recieving a head wind against the sky

Falling, falling

Pick those feathers up one by one

Wandering, wandering

Hands of the man who waits for the end

Are blue Travel forward and separate the

Distance Sits on a chair, mouth sealed

Vision warped and reflects the black

Future is overflowing with fear The

Darkness goes on, the darkness gets

Deeper Look back the mistakes in the

Past Stack them up, stack them up

Throw up the meaning of overflowing

Water strongly on to both of these

Forgotten hands

I won’t abandon the smell of blood

Flowing incessantly, eternally

We can still be disappointed

We were again discouraged

Abandon hope and became helpless

Our arms are dragged by hope

Pull and pulled back to the place we were

There I stop and lie down

Stare at your back

Loneliness of a smile

Not to tell but to interrupt

I laugh in a room and throw waste

Inside a tiny falling cage Down stream

Depending on presents The darkness goes

On.

As long as it flows Winds go deeper

Gouge out those false words Pile them up

Wash away the footprints ahead

Cajole us, make us forget and let us go

In return for the presents

We hand out

Tegenwind krijgen tegen de lucht

Vallen, vallen

Pak die veren één voor één op

Zwerven, dwalen

Handen van de man die wacht op het einde

Zijn blauw Reis vooruit en scheid de

Afstand Zit op een stoel, mond dicht

Visie vervormd en weerspiegelt het zwart

De toekomst loopt over van angst

De duisternis gaat door, de duisternis wordt

Dieper Kijk terug op de fouten in de

Verleden Stapel ze op, stapel ze op

Gooi de betekenis van overlopen over

Geef deze beide sterk water

vergeten handen

Ik laat de geur van bloed niet in de steek

Onophoudelijk stromend, eeuwig

We kunnen nog steeds teleurgesteld zijn

We waren weer ontmoedigd

Laat de hoop varen en werd hulpeloos

Onze armen worden voortgesleept door de hoop

Trekken en terugtrekken naar de plaats waar we waren

Daar stop ik en ga liggen

Kijk naar je rug

Eenzaamheid van een glimlach

Niet om te vertellen, maar om te onderbreken

Ik lach in een kamer en gooi afval

In een kleine vallende kooi Downstream

Afhankelijk van cadeaus De duisternis gaat

Op.

Zolang het stroomt Winden gaan dieper

Grijp die valse woorden uit Stapel ze op

Was de voetafdrukken verderop weg

Roep ons, laat ons vergeten en laat ons gaan

In ruil voor de cadeautjes

We delen uit