At Dawn of a Funeral Winter - Enthroned

Among the blackness icy prevailed

I draw the black curtain of death

Thousand of lost souls fallen

In the depth of the crypts of pain

Through the voices of the past

The angles of damnation follow me

Travel through the (foot) lost paths

The huge black forests

During the eternal nights of a funeral winter

Drowned in the shadow

Light the kingdom of deads

Has condemned my soul

Has haunted the hibernal forests!

My coffin burn in a chapel

By the flames of damnation

Will still remain now and forever

In a ceremony of the shadows of the past

And the souls will recall the way of my cremation

With the singing the voices of the night

On the threshold at the gates of the kingdom

Of the shadows behold the moonlike throne

I cry for my anterior life

But at dawn of my rebirth

And by the power of my blasphemy

I raise with the forces of evil

My curse is eternal!!!

The wolves howling their song

Towards the gates of hell

The northern abysses let to hear

Among these leed north winds

The weeps of victims sacrificed

To bloody rites of shub-niggurath

The black goat of the eternal woods

When the night is deep

And the sun is in the sign of ram

The chant of darkness will be uttered

Towards the northern winds

The key will be turned

And the gates will open

Facing us, in the darkened kingdom

Onder de duisternis heerste ijzig

Ik trek het zwarte gordijn van de dood

Duizend verloren zielen gevallen

In de diepte van de crypten van pijn

Door de stemmen van het verleden

De hoeken van verdoemenis volgen mij

Reis door de (voet)verloren paden

De enorme zwarte wouden

Tijdens de eeuwige nachten van een begrafeniswinter

Verdronken in de schaduw

Verlicht het koninkrijk van de doden

Heeft mijn ziel veroordeeld

Heeft de winterslaapbossen achtervolgd!

Mijn kist brandt in een kapel

Door de vlammen van verdoemenis

Zal nog steeds nu en voor altijd blijven

In een ceremonie van de schaduwen van het verleden

En de zielen zullen zich de weg van mijn crematie herinneren

Met het zingen van de stemmen van de nacht

Op de drempel bij de poorten van het koninkrijk

Van de schaduwen, zie de maanachtige troon

Ik huil om mijn vroegere leven

Maar bij het aanbreken van mijn wedergeboorte

En door de kracht van mijn godslastering

Ik hef op met de krachten van het kwaad

Mijn vloek is eeuwig!!!

De wolven huilen hun lied

Naar de poorten van de hel

De noordelijke afgronden laten horen

Onder deze leed noordenwinden

Het gehuil van slachtoffers geofferd

Naar bloedige riten van shub-niggurath

De zwarte geit van het eeuwige bos

Wanneer de nacht diep is

En de zon staat in het teken van ram

Het gezang van de duisternis zal worden uitgesproken

Naar de noordelijke winden

De sleutel wordt omgedraaid

En de poorten gaan open

Tegenover ons, in het verduisterde koninkrijk