Son of Man - Enthroned

Come nigh, come away, I’ll soon see if you’ll obey!

God’s high king and God’s high priest shall plant their glories in your breast

If Calaphas you will obey, if Herod you with blood prey

Feed with the sacrifice, and be obedient, fall down, worship me

I come, your king and God, to seize what God smiters with disease?

The prince of this world I am, bound in his chain

Bursting forth, furious ire, a chariot of fire

Throughout the land I took my course and traced diseases to their source

I curse those trampling down hypocrisy

There gates of death let in the day

'Till he had nailed «it» to the cross

He took on sin in the virgin’s womb

And put it off on the cross

To be worshipped by the church of Rome

But I am the son of man;

the light bearer

Falling down to the abyss

He sank into the shadows

Eyes staring in silence

As the falling star stood

On two scorched feet holding a torch

In his shameless brilliance and glory

The son of the dawn presents his fire to the mortals

The sons of Adam became the sons of Cain

The dark cult of the human soul begins

The love of knowledge before love for the gods

A black wave rose to the glorious heavens

Where the human stare took its stars away

The light bearer, he wider at every moment

Melted the monster, frozen in embers

The spectrum was no longer

Hailing us from beasts to men, we cried: «Hail Lucifer!»

Mankind radiated in vain

Extinguishing the stars in heaven

Heed came out of man and went up to God

Murder, lusts and laughter rang

As the sons of knowledge blasted their parent like a torch

«All Hail Lucifer!»

Hail!

Kom nabij, kom weg, ik zal spoedig zien of je zult gehoorzamen!

Gods hoge koning en Gods hogepriester zullen hun heerlijkheid planten in uw borst

Als Calaphas je zult gehoorzamen, als Herodes je met bloedprooi

Voed je met het offer, en wees gehoorzaam, val neer, aanbid mij

Ik kom, uw koning en God, om te grijpen wat God met ziekte slaat?

De prins van deze wereld ben ik, gebonden in zijn ketting

Uitbarstend, woedende woede, een strijdwagen van vuur

Door het hele land heb ik mijn cursus gevolgd en ziekten getraceerd naar hun bron

Ik vervloek degenen die hypocrisie vertrappen

Daar laten de poorten van de dood de dag binnen

'Totdat hij 'het' aan het kruis had genageld

Hij nam de zonde op zich in de baarmoeder van de maagd

En zet het uit aan het kruis

Aanbeden worden door de kerk van Rome

Maar ik ben de zoon des mensen;

de lichtdrager

In de afgrond vallen

Hij zonk weg in de schaduw

Ogen staren in stilte

Zoals de vallende ster stond

Op twee verschroeide voeten met een fakkel

In zijn schaamteloze schittering en glorie

De zoon van de dageraad presenteert zijn vuur aan de stervelingen

De zonen van Adam werden de zonen van Kaïn

De duistere cultus van de menselijke ziel begint

De liefde voor kennis vóór liefde voor de goden

Een zwarte golf steeg op naar de glorieuze hemelen

Waar de menselijke blik zijn sterren wegnam

De lichtdrager, hij wordt elk moment breder

Smolt het monster, bevroren in sintels

Het spectrum was niet langer

We begroetten ons van beesten tot mensen en riepen: «Gegroet Lucifer!»

De mensheid straalde tevergeefs uit

De sterren in de hemel doven

Er kwam gehoor uit de mens en ging omhoog naar God

Moord, lusten en gelach klonken

Zoals de zonen van kennis hun ouders als een fakkel afvuurden

"Hallo Lucifer!"

Hagel!