Yaşamadın Sen - Yedi Karanfil, Enstrümantal, Yedi Karanfil (Seven Cloves)

Ellerim Kelepçeli Jandarma Kolumda

Mahkeme Yolunda Yazmışsın Bir Mektup

Açtım Zarfı Bir Kez Tutup Rinkarıcının Arkasında

Gözlerim Dolu Verdi İçimse Bir Seldi

Aklıma Sen Geldin Heyecan Bastı Beni

Kelepçe Elde Titredi

Jandarmaysa Sakin Ol Dedi

Zarfı Açtım Bir Koku

Senin Kokundu Bu Ruhum Huzur Buldu

Başladım Okumaya Kıyamadım Dokunmaya

Yazdığın Mektup Sayfasına

Sen Benim Tek Gerçeğim Aşkımsın Sevdiğim

Seni Çok Özledim Beklerim Ben Seni

Sanki Hep Benlesin Gibi Unutamam Seni Erkeğim

Son Günümüz Aklımdan Çıkmaz Bir An Olsa

Keşke Burda Olsan Saçlarıma Dokunsan

Bende Göğüsünde Uyusam Hasretim

Keşke Beni Duysa Demir Parmaklıkların Ardına Düşmek Sana Yakışmadı Erkeğim

Paslı Ranzalarda Rutubetli Koğuşlarda Ne Yaparsın Bensiz Erkeğim

Aklımın Köşesinde Kalbinin İçinde Perişan Biçimde Diz Çökmüş Ağlıyorum

Çaresizce Bekliyorum Aşkım Seni Çok Seviyorum

Dilerimki Allahtan Sana Yardım Etsin Yalnız Bırakmasın

Gözlerim Aklından Sesimse Kulaklarından İsterimki Hiç Ayrılmasın

Tutamadım Gözyaşlarımı Sevdiğim Mektubunla Çok Hüzünlendim

Bir Anlık Bi Hata Düştüm Bende Dört Duvara Son Pişmanlık Fayda Etmez

Ya En Yakın Zamanda Yanında Olmayı Bende Allahtan Diliyorum

Güzel Yanağından O Kapkara Kaşlarından Seni Ben Bol Bol Öpüyorum

Mijn handen zijn op mijn geboeide gendarmerie-arm

Een brief die je schreef op weg naar de rechtbank

Ik opende de envelop toen ik hem achter de Rinkerer hield

Mijn ogen vulden zich met tranen

Je kwam in mijn gedachten, opwinding overviel me

Handboeien Trillen

Als het de gendarme is, zei hij kalm

Ik opende de envelop een geur

Het is jouw geur, mijn geest vond vrede

Ik begon te lezen, ik kon het niet verdragen om aan te raken

Naar de briefpagina die je hebt geschreven

Jij bent mijn enige waarheid, mijn liefde

Ik mis je zo erg dat ik op je wacht

Zoals je altijd bij me bent, kan ik je niet vergeten, mijn man

Als onze laatste dag een moment was, kan ik niet uit mijn gedachten komen

Ik wou dat je hier was om mijn haar aan te raken

Ik verlang ernaar als ik op je borst slaap

Ik wou dat hij me kon horen, het past niet bij jou om achter ijzeren tralies te vallen, mijn man

Wat zou je doen in de roestige stapelbedden in de vochtige wijken zonder mij, mijn man?

In de hoek van mijn geest, in je hart, kniel ik ellendig huilend

Ik wacht wanhopig op mijn liefde, ik hou zo veel van je

Ik wens dat God je helpt en je niet alleen laat

Als mijn ogen jouw geest en mijn stem zijn, wil ik dat hij je oren nooit verlaat

Ik kon mijn tranen niet bedwingen, ik was zo verdrietig met je brief waar ik van hield

Ik maakte een tijdelijke fout, een laatste spijt tegen vier muren helpt me niet

Een van beide

Ik kus je veel van je mooie wang en die donkere wenkbrauwen