Institutio Immortales - Enid

Fern von schwachem Geist entfacht des Weisen Licht die

Glut,

Und umnebelt die schwachen Leiber, die dem Blinden folgen.

Was vermag nicht der alten Macht Best¤ndigkeit zu sein,

Wenn Mut und Weisheit der neuen Zeit sich gegen sie

verbјnden.

Foreseen is what the willow’s haze makes pure again and

light

And whispers to the weak and wound the majesty of

brightness.

Those who promise doubtful pleasures, praising doubtful

promises,

Will be devoured by the painful merciless insight of

future.

Lehr und Sinn saugt aus best¤ndig unantastbar reichem Kelch

Die Flut der aus geschund’nem Geist heraus bekehrten

Sјnder.

Nichts verh¤rmt den neuen Herrn samt Zwietracht und

Verdruџ,

Doch Kraft und Glut des Weisen Schein verdr¤ngt, was

weichen muџ.

Ver van de zwakke geest ontsteekt het wijze licht de

sintels,

En vertroebelt de zwakke lichamen die de blinden volgen.

Wat kan de standvastigheid van de oude macht niet zijn,

Wanneer de moed en wijsheid van de nieuwe tijd hen tegenwerken

meedoen.

Voorzien is wat de wilgennevel weer puur maakt en

licht

En fluistert tegen de zwakken en verwondt de majesteit van

helderheid.

Degenen die twijfelachtige genoegens beloven, twijfelachtig prijzen

beloften,

Zal worden verslonden door het pijnlijke genadeloze inzicht van

toekomst.

Lesgeven en gevoel zuigen uit een constant onaantastbare rijke kelk

Het tij van degenen die bekeerd zijn uit gebroken geesten

zondaar.

Niets streelt de nieuwe meester samen met onenigheid en

ergernis,

Maar de kracht en gloed van het wijze licht onderdrukt wat

moet wijken.